Auteur: John Kroon
‘Je kunt toch altijd weer rekenen op Primoz Roglic,’ zei José De Cauwer waarderend op de VRT-tv toen de Sloveen afgelopen weekend op het punt stond om maar weer eens een meerdaagse koers van betekenis, het Critérium du Dauphiné, winnend af te sluiten. De punt werd een nippertje, want op de slotdag kwam de Amerikaan van Visma | Lease a Bike, Matteo Jorgenson, nog verraderlijk dichtbij. Maar toch: weer Roglic.
Zo werd het niet alleen de dertiende klassementsoverwinning in de World Tour (waaronder driemaal de Vuelta en eenmaal de Giro) voor de 34-jarige Roglic, maar ook bracht hij volgers aan het twijfelen. Hoe sterk is hij echt als het zwaar wordt, verzwakt hij de laatste jaren eigenlijk niet altijd op slotdagen – denk aan de Tour de France van 2020?
De Dauphiné was altijd een graadmeter om de vorm te peilen van favorieten voor de Tour die een paar weken later volgt. Maar nu: geen Pogacar, geen Vingegaard, Kuss nog lang niet in vorm, Evenepoel herstellend van een blessure en dat gold eigenlijk ook voor Roglic, die ook dit wielerseizoen al een paar maal tegen de vlakte ging – een jaar niet gevallen is voor hem een jaar niet gefietst. Er zijn na deze mini-Tour meer vraagtekens dan aanwijzingen.
Maar het leukste raadsel in de aanloop naar de echte Tour luistert toch naar de naam Aleksandr Vlasov. Als Rus in het huidige tijdsgewricht toch al een buitenbeentje – een wit-rood-blauw vlaggetje achter zijn naam in de officiële rangschikkingen is taboe, Vlasov is ‘neutraal’. Maar bovenal leek hij de onzekere factor bij Bora Hansgrohe als het ging om loyaliteit aan ploeggenoten. Des te meer pikant omdat Roglic naar dat team is gegaan in de juiste veronderstelling dat hij bij Visma niet meer de eerste man zou zijn als het ging om eindoverwinningen in de grote rondes – zie vorig jaar Vingegaard (Frankrijk) en Kuss (Spanje).
Die twijfel werd van extra zaadgoed voorzien toen Vlasov eerder dit jaar alvast aangaf allerminst zeker te weten of hij in de Tour zou gaan knechten voor Roglic. Tenslotte heeft deze 28-jarige Rus ook een aardige erelijst bijeen gefietst. In een interview gaf hij aan dat de komst van Roglic bij Bora Hansgrohe voor wrijving zou kunnen zorgen. Is die Vlasov een stokertje? De jonge Belg Cian Uijtdebroeks, toen Bora, nu Visma, beklaagde zich vorig jaar ook over zijn ploeggenoot Vlasov. Hij verdacht hem ervan dat hij in de Vuelta per se vóór hem wilde eindigen, toen de Rus een paar maal onlogisch aanviel – en dat zorgde voor interne spanning.
En zie nu eens in de afgelopen Dauphiné. Geen renner die zich zo wegcijferde in dienst van Roglic als Vlasov. Met opoffering van zijn eigen positie in het algemeen klassement baande hij sleurend op kop in de Alpen de weg voor Roglic naar twee etappezeges.
Is hier een rekening geopend?
Heerlijk, die raadsels voor de Tour. De vorm van Vingegaard, Kuss en Evenepoel, de conditie van Roglic, het is allemaal onduidelijk. Behalve dan dat Pogacar topfavoriet is – of hij moet een zonnesteek oplopen.
-
Remco Evenepoel (Bel – Soudal – Quick Step) – Aleksandr Vlasov (Bora – Hansgrohe) – Primoz Roglic (Slo / Team Jumbo-Visma) Pictured During Vuelta Espana 2023 – 78Th Edition – Stage 9 – Cartagena : Collado De La Cruz De Caravaca (184.5Km)) – Photo: Luis Angel Gomez/Sca/Cor Vos © 2023
Foto header: PAleksandr Vlasov (BORA – hansgrohe) pictured during Tour de Romandie 2024 – 77th Edition – Prologue Payerne – Payerne 2,28 km – 23/04/2 – Photo: Massimo Fulgenzi/SCA/Cor Vos © 2024