Het nieuwe geluk van de familie Dumoulin


Auteur: Bart Jungmann

Sinds kort weten we waarom de zussen Dumoulin zo gelukkig zijn. Ze hebben hun broer weer terug, zijnde een mens van vlees en bloed. En we weten ook dat broer werd overspoeld door een golf van uiteenlopende emoties toen zussen hem dat kenbaar maakten.

Deze wetenschap ontlenen we aan de vijfde aflevering van De Wielerredactie, een podcast die de NOS een maand geleden is begonnen. Daarin gaat het over onderwerpen die ver voor de start beginnen en verder reiken dan de finish. De eerste behandelde de fysieke breekbaarheid van wielrenners. Deze gaat dus over hun mentale breekbaarheid. Bij een dergelijk onderwerp gaat de microfoon automatisch richting Tom Dumoulin.

Zoals dat gaat in podcasts belt een van de makers, in dit geval Stef Clement, met de hoofdpersoon. Tring, tring. Hallo, hallo. Stef vraagt of Tom tijd heeft voor een interview. Ja, hoor. Dat heeft Tom. Vroem, vroem. Stef gaat op pad.

Podcasts zijn soms net mislukte hoorspelen, maar De Wielerredactie is een goed initiatief en geeft toch nog enige richting aan ons koersarme bestaan. De vraag of wielrennen gelukkig maakt, wordt opgeworpen omdat de Zwitserse Marlen Reusser deze zomer zomaar afstapte tijdens het laatste WK tijdrijden. Eerst hielden haar benen ermee op, vervolgens schudde haar hoofd hartgrondig van nee en uiteindelijk belandde haar machteloze lijf in de berm. Blik op oneindig.

Wat de commentatoren aanvankelijk inschatten als materiële pech bleek acute weerzin. ‘Fietsen is een kwestie van passie,’ zei Reusser later tegen de Zwitserse radio. Ergens onderweg was ze de passie kwijtgeraakt. ‘Tijdens de race besefte ik dat ik het alleen nog maar voor anderen deed.’

Het daaropvolgende gesprek tussen Stef Clement en Tom Dumoulin volgt hetzelfde spoor. Twee oud-coureurs die zich gelukkig prijzen oud-coureur te zijn. Ooit waren ze met wielrennen begonnen om op eigen kracht en in alle vrijheid de grenzen van hun talent op te zoeken. Ze eindigden als proefdieren in een laboratorium, waarbij het verleggen van grenzen werd uitbesteed aan voedingsdeskundigen en bewegingswetenschappers. En zo ging de lol er uiteindelijk van af.

Omdat Tom Dumoulin daarover in gesprek gaat met een lotgenoot krijgt zijn ondergang als topsporter nog wat extra reliëf. Hoe de bovenmatig gestructureerde aanpak bij Jumbo hem veranderde in de uitvoerder van andermans ambities. Hoe hij op weg naar de zoveelste wedstrijd voor de zoveelste keer verlangend naar buiten keek, waar gewone mensen lekker aan hun ijsjes likten. Hoe Jonas Vingegaard het perfecte voorbeeld is van de knutselcoureur. ‘Die vindt het heerlijk, die regie.’

Helaas komt De Wielerredactie niet aan ons toe, terwijl wij toch de kurk waren waarop Tom Dumoulin naar een financieel zorgeloos leven kon drijven. Wat kon het ons schelen wie zijn grenzen verlegde, als ze maar werden verlegd. Leuk hoor, dat de zussen hun broer weer terug hebben. Maar feit is wel dat Tom Dumoulin de ongeschreven afspraak tussen de topsporter en zijn publiek eenzijdig heeft verbroken.

Inmiddels staat de (voorlopig) laatste aflevering van De Wielerredactie online: hoe verdienen wielerploegen hun geld?


Corvos 00020771 044 Scaled

Tom Dumoulin And Stef Clement Pictured During The 3Th Stage Of 59Th Tour Of Andalusia Cycling Race – Photo Nvpn/Cor Vos © 2013

Leave a Reply