VOORGEBAKKEN VERHAALTJES

Corvos 00033410 031

Morten Aalling Nortoft (Denmark / Riwal Cycling Team)  – Photo Thomas Sjorup/Cor Vos © 2021


Auteur: Mart Smeets

Soms lees ik ze, vaak ook niet: artikeltjes over rensters en renners die bij een nieuwe wielerploeg komen. Opbeurende, vrolijke teksten, goed bedoeld waarschijnlijk en helemaal volgens het alom gekende model: met positivisme kom je een eind.

Of niet?

Er is ook een moment dat je als consument die juichende verhaaltjes niet meer leest. 

Waarom niet?

De gebruikte taal is vaak te mooi, bijna idyllisch en wordt, als je de teksten van zeven wielerploegen hebt doorlezen, teruggebracht tot eenvoudige clichés. En dat is nou precies wat die verhaaltjes, opgetekend door een stagiaire van het persbureau van de betrokken wielerploeg, met je doen.

Ze smaken te zoet. Te lief, te niet-spontaan, te karamel of erger.

Ik neem een voorbeeld: Jumbo laat me weten dat Pietro Mattio en Morten Nortoft vanaf 1 januari 2023 onder de vlag van de jongerenploeg van de gele grootgrutter zullen gaan rijden.

‘Good for them’, denk je dan. Wie zijn die jongens?

Mattio wordt sprekend opgevoerd: ‘Ik ben een paar keer met het team op pad geweest. Daar heb ik genoten van de fijne sfeer en goede organisatie. Ik wil hier een constante ontwikkeling en groei doormaken.’ Mooie woorden van zo’n jongeling, maar zouden die ook werkelijk zo uit zijn mond zijn gekomen?

Er zijn momenten dat ik daaraan weleens twijfel. Het is net te mooi, te lief, te gepolijst. Je leest het steeds meer van nieuwe rensters en renners, het is een herhaling van woorden, meningen en tegeltjeswijsheden achter elkaar. Wat doen we ermee?

Ja natuurlijk begrijp ik dat de sponsor een mooi en beschaafd beeld van de nieuwe lieden neer wil zetten, natuurlijk zorgen ze dus voor quotes van de nieuwkomers, maar die uitspraken gaan nu allemaal zo vreselijk op elkaar lijken dat je bij het lezen van één persbericht al genoeg hebt. Alle andere verhalen, van alle andere sponsoren, kennen zo’n beetje dezelfde structuur. Vaak te mooi opgedist, te veel honing, ontdaan van slechts de kleinste kritische noot die een mens kan bedenken.

Wat wil een sponsor dat de lezers van hun persberichten met de keurig neergezette teksten gaat doen? Letterlijk overnemen in kranten, bladen of rubrieken? Of moeten wielerjournalisten deze teksten maar ergens opslaan en, waar nodig, in de toekomst gebruiken?

De Deen Morten Nortoft wordt in het persbericht van Jumbo Visma tussen aanhalingstekens gezet met de woorden: ‘Ik ben erg blij om de overstap te maken en kan niet wachten om te beginnen.’ En ook: ‘Voor mij is het een goede stap in mijn carrière…ik kijk uit om samen met dit team aan de slag te gaan.’ Had dit nu niet een beetje leuker of smeuïger  gebracht kunnen worden? Dit was nou zo’n braaf voorbeeld dat uit het handboek ‘clichés voor novieten in het peloton’  gehaald werd.

Het was zo hemeltergend saai qua tekst en vooral o zo wel gemanierd en o zo keurig. Het deed niet denken aan een wilde afdaling in de regen van een Franse col, met gravel in de bochten. Laat staan een door de regen sompig geworden Hel van het Noorden. 

Gelukkig zei, in hetzelfde persbericht, Robbert de Groot, head Development van Jumbo Visma: ‘We zijn blij om met deze jongens aan de slag te gaan.’ Ik herlas de tekst drie maal, maar het stond er echt: ‘Wij zijn blij om met deze jongens aan de slag te gaan.’

Ach gut, echt waar?

Waar is de Kneet als je hem nodig hebt?

Amen.


‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.

Corvos 00031828 008

Robbert De Groot (Head Of Development Of Team Jumbo Visma) – Photo Carla Vos/Cor Vos © 2019

Leave a Reply