Auteur: Bert Wagendorp
Toen de Ronde van Choyming Eiland werd afgelast ging me nog geen lichtje op, en ook niet nadat de Ronde van Taiyuan en die van Hainan werden geschrapt. Pas toen de Ronde van de Verenigde Arabische Emiraten twee dagen voor tijd werd gestopt begon het te dagen: Corona Griep rijdt mee.
En nu komen de onheilsberichten opeens van alle kanten. Het doorgaan van de Strade Bianche, in korte tijd uitgegroeid tot een van mijn favoriete koersen, staat ter discussie. Net als dat van de Tirreno-Adriatico en Milaan-Sanremo. Zaterdag hoorde ik iemand die het weten kan zeggen dat er op het hoogste niveau en in het diepste geheim al is besloten dat de Giro d’Italia dit jaar niet zal worden verreden.
Dat heb je in tijden van dreiging: geruchten bij de vleet.
Maar het Bloemencorso van Sanremo ís al afgelast, dus kun je dan het Wielercorso een week later wél laten doorgaan?
Ik ben een geboren optimist, maar als het voor trio Hype, Corona & Paniek zo gemakkelijk is de Italiaanse wieleragenda ondersteboven te gooien, wat gebeurt er dan wanneer het aantal Corona-gevallen in de rest van Europa het niveau van Noord-Italië bereikt?
Het duurt nog vier weken voor de West-Europese klassiekerperiode begint; wat als intussen in Antwerpen het Coronavirus wordt gesignaleerd – gaat dan de Ronde niet door? En hoe moet het dan met Parijs-Roubaix? Die virussen dokkeren sneller over de kasseien dan Philippe Gilbert op een brommer. Vlak over de grens bij Sittard is een coronanest aangetroffen, dus de Amstel Gold Race ligt ook al in de paniekzone.
Ik sla het hele coronacircus met grote verbazing gade. De dolle paniek lijkt me zwaar overtrokken – en daar heb ik argumenten voor die heel wat sterker zijn dan de paniekzaaiers hebben om paniek te zaaien. En toch winnen die met gemak de strijd. Emoties hebben altijd de overhand oven de ratio.
Wat is er eigenlijk aan de hand? Wielrenners moesten in het vroege voorjaar altijd al oppassen dat ze geen griep kregen, ze waren extra bevattelijk – ‘vorm staat dichtbij ziekte’, zei José De Cauwer zaterdag tijdens Omloop Het Nieuwsblad. Maar een griepgolfje was geen reden meteen alles plat te gooien, er waren alleen renners die je tijdelijk liever even geen hand gaven.
Het coronavirus veroorzaakt meer hysterie dan griep. En tegen hysterie bestaat nog geen vaccin. Behalve even nuchter nadenken, maar dat is in tijden van paniek juist erg moeilijk.
Verder helpen tijd en gewenning. Hysterie vreet energie, en daarom houdt het op een gegeven moment op en keren de normale waarden van opwinding en emotie terug. We gaan op zeker moment de corona accepteren als een vervelend lid van de griepfamilie en bovendien komt er onherroepelijk iets anders dat de hele wereld in opperste staat van alertheid zal brengen en corona van de voorpagina’s zal verdringen – waardoor het al meteen stuk minder erg lijkt.
Wat te doen om dat proces te bespoedigen?
Iemand moet een punt maken en hardop zeggen dat hij zich niet laat gijzelen door de coronapaniekzaaiers. Ik dacht aan Leo van Vliet, de organisator van de Amstel Gold Race. Die kan nu alvast zijn middelvinger opsteken naar het coronavirus en alle doemdenkers, door bekend te maken dat zijn wedstrijd op 18 april hoe dan ook doorgang zal vinden, corona of geen corona, en verder de hartelijke groeten. Hier een daar sputteren wat types met een commercieel belang tegen (mondkapjes, talkshow), en verder is grote opluchting en dankbaarheid Leo’s deel. Back to normal.
We moeten de waanzin een halt toeroepen. Straks komt de een of andere spookdenker op het idee dat de Tour de France ook een risico vormt en dat moeten we niet hebben. Het is wel weer mooi geweest met dat kleine vuile aandachttrekkertje.
Coronaatje? Paar dagen lekker onder de wol, even flink uithoesten en klaar ben je.
‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.
Beeld: NIAID MERS Coronavirus Particles
heinfokker1
Dank Bert voor je ontnuchterende kijk op Coronaatje of toch maar gewoon: NAATJE!!!