PARIJS? NICE? DE CHAMPS WIJKT VOOR DE PROMENADE

Auteur: Peter Ouwerkerk

Corvos 00032827 015 Lr

Walter Godefroot (BEL) – photo Cor Vos

Walter Godefroot, kent u die naam nog? Godefroot, topsprinter, Oost-Vlaming, geboren en opgegroeid in Gent, tijdens zijn vijftien jaar durende profcarrière al bezig met ‘later’ – hij begon een toprestaurant in het hart van Gent, waar de voertaal Frans was. Dat laatste was een tikkie vreemd, maar ook wel verklaarbaar gelet op de in bepaalde kringen nog dominante, chique en Franssprekende elite in het stadje aan de Leie.

Godefroot (prof van 1965-1979) won onder meer vijf klassiekers en tien etappes in de Tour de France, evenveel als Jan Raas, Gerrie Knetemann en Joop Zoetemelk. Godefroots naam dook vorige week weer herhaaldelijk op in de berichtgeving over de Tour van 2024. 

De Tour start over twee jaar in Florence. Zowaar, voor het eerst in de Tourhistorie een Grand Départ in Italië. Maar nog opmerkelijker is het dat die 111de Tour zijn finale zal beleven in Nice in plaats van Parijs: op de Promenade des Anglais in plaats van de Avenue des Champs-Élysées. 

Tenzij zijn ziekte (parkinson) het hem belemmert, zal de geblokte spurtbom van weleer over twee jaar nog menige herinnering kunnen ophalen aan de eerste massasprint op de ‘Champs’, hartje Parijs, 1975. Een primeur die voor altijd zal worden gelinkt aan de allereerste winnaar op de negen meter brede avenue, aan de ‘Vlaamse buldog’ Walter Godefroot.

Het slotakkoord van de Tour had alle voorgaande jaren nog van de grote avenues moeten wegblijven. Préfecten, politiechefs en andere autoriteiten verklaarden de beroemde boulevards decennialang tot verboden terrein voor een heldenentree van de Slaven van de Weg. 

Jan Janssen won zijn Tour in 1968 met de slottijdrit naar de cementen wielerbaan van Vincennes. Ook mooi, zo’n aankomst op een piste, volgelopen met supporters en nieuwsgierigen op middenterrein en tribunes.

Maar het wachten was op een échte stunt. En toen de televisie steeds mooiere livebeelden begon te produceren, moest de Sécurité wel buigen. De Tour ging voortaan een glorieuze intocht maken in het hart van de lichthoofdstad, op de veelbezongen Ohsjampselizeés. Daar zou het tv-kijkend publiek zich aan vergapen – Parijs-promotie, optimaal. 

Walter Godefroot, had al een handvol klassiekers op zijn naam – waaronder tweemaal de Ronde van Vlaanderen. Maar eerste winnaar van de massasprint op de Champs-Élysées – dát was pas echt van historische betekenis. Godefroot genoot van alle belangstelling; het zou zijn latere bekendheid als ploegleider bepaald niet schaden.

Een jaar later diende zich al een eerste Nederlander aan voor de dagzege: Gerben Karstens. Er volgden er nog drie: Gerrie Knetemann (1978), Jean-Paul van Poppel (1988) en Dylan Groenewegen (2017). Vier in totaal, evenveel als het Verenigd Koninkrijk. Alle vier (op een rij) voor Mark Cavendish (2009, 2010, 2011, 2012).

Er zijn vijf tweevoudige winnaars op de Champs: Bernard Hinault (1979-1982), Djamolidin Abdoezjaparov (1993-1995), Robbie McEwen (1999-2003), Marcel Kittel (2013-2014), André Greipel (2015-2016).

België heeft het vaakst gewonnen. Na Walter Godefroot hebben nóg negen Belgische sprinters hun voorwiel als eerste over de finishlijn gedrukt: Pol Verschuere (1980), Freddy Maertens (1981), Eric Vanderaerden (1984), Rudy Matthijs (1985), Johan Museeuw (1990), Tom Steels (1998), Tom Boonen (2004), Gert Steegmans (2008) en Wout van Aert (2021).

Geen enkele ‘dubbelaar’ nog voor de Belgen in Parijs, maar met de twee komende Tours achtereen nog álle kans voor Wout van Aert. 

De tv heeft om de zoveel tijd wel weer een nieuw snufje van de laatste vierhonderd meter in petto. Tegenwoordig is het of je op Place de la Concorde bent ingestapt voor de nieuwste attractie van de Efteling: de mee-gas-gevende motor naast de mannen van de eerste lijn. Adembenemend. 

Corvos 00033323 207Er is ook alle ruimte. Alleen niet voor Djamolidin Abdoezjaparov, voor wie de breedste straat nog niet genoeg ruimte was. Op het netvlies brandt nog weleens de slotetappe in Tour 1991, waar stuntman Abdoe roekeloos dwars door de boarding van Coca Colareclame de huiskamers binnenreed.  

Frankrijk is nu al druk bezig met de Olympische Spelen van 2024. Vijf dagen na de Tour 2024 is de openingsceremonie van de OS. Voor de Spelen moet alles wijken. Iedereen die de verbijsterende tafrelen bij de finale van de Champions League heeft gezien, zal beamen dat zoiets geen tweede keer mag gebeuren. 

Nog twee keer de Champs dus, en daarna wordt het in 2024 in ieder geval één keer uitwijken naar (vooralsnog) Nice.

Als alles verloopt als zou moeten, kan er dit jaar ook best weer eens een Nederlander kandidaat zijn voor een mooi slotakkoord. Iedereen kent de namen: Dylan Groenewegen, Fabio Jakobsen, Matthieu van der Poel… Op naar de vijfde Nederlander op de recordlijstjes. Jammer dat Wout van Aert niet over een dubbel paspoort beschikt.


Corvos 00032827 027 Lr

Andre Dierickx (BEL) – Dietrich “Didi” Thureau (GER) – Walter Godefroot (BEL) – photo Cor Vos ©

Corvos 00032185 160 Lr


Corvos 00032230 204 Lr

Walter Godefroot – Paul Pol Verschueren (Fagor) – Tour de France 1986 – colorslidescan – photo Cor Vos ©

Corvos 00032308 190 Lr

Walter Godefroot (Team Deutsche Telekom) – photo Cor Vos

Corvos 00011784 001

Patrick Lefevere en Walter Godefroot – foto Cor Vos ©2008


 

 

‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.


Leave a Reply