Auteur: Bert Wagendorp
Hoe lang kan een sport voortbestaan in het ijle niks? Dinsdagochtend sprak ik met een vriend over de koersvrije dagen, en ik meende een zekere wanhoop te horen in zijn stem. De vier maanden zonder wielrennen hadden duidelijk hun tol geëist en daar kwam nog bij dat hij niet gelooft in de aangekondigde nieuwe realiteit van de overspannen UCI-kalender voor het najaar.
Om het even wat concreter te maken en op onszelf te betrekken: hoe lang kun je doorgaan met het uitgeven van een wieler-bookzine dat zijn onderwerpen vist uit een vijver waarvan de bodem zichtbaar is geworden? Hoe lang kun je blijven schrijven over een sport die de facto in elk geval tijdelijk niet meer bestaat? (Geen paniek, het gaat heel goed met De Muur en er bestaan geen plannen voor een pauze. Wel voor een ingrijpende restyling, maar die staat even on-hold.)
Van afstand lijkt er – afgezien van de leegte – niet zoveel aan de hand. Op Cyclingnews.com gaat het gewoon over de komende Tour de France. Bauke Mollema heeft alle vertrouwen in zijn duo-kopmanschap met Richie Porte. Ineos en Jumbo gaan elkaar straks te lijf met hun trio kopmannen – volgens Dylan van Baarle ziet zijn ploeggenoot Chris Froome af van een tussentijdse overstap. Tom Dumoulin is verlost van zijn existentiële twijfels en gaat voor de zege.
De talloze wielerpodcasts – waaronder die van De Muur – doen hun best de kritieke situatie te ontkennen of in elk geval de suggestie te wekken dat die uiteraard tijdelijk is. Wielrennen is een romantische sport die best even zonder de actualiteit kan – er is een groot verleden vol verhalen en er zijn altijd toekomstdromen. Bovendien leent de absurde realiteit zich ook heel goed voor beschouwingen.
Maar voor hoe lang? De Muur is gek op oude verhalen, maar wij willen geen tijdschrift voor wielerhistorici worden.
De transfermolen draait alsof er niks aan de hand is. Sam Oomen verruilt Sunweb voor Jumbo, Laurens De Plus gaat van Jumbo naar Ineos en Wilco Kelderman van Sunweb zit ook los. Zoals er, als straks de economische gevolgen van de pandemie duidelijk worden, nog wel meer renners los komen te zitten bij ploegen met financieel kwetsbare geldschieters – zoals, inderdaad, een reisorganisator als Sunweb.
Bij De Muur doen we ons best. Onze Jeroen Wielaert staat al in de startblokken om eind augustus namens het tijdschrift af te reizen naar de vreemdste Tour aller Tijden en daarvan in een speciale aflevering, te verschijnen eind september of begin oktober, op typische Wielaertwijze verslag te doen. Dat is iets om erg naar uit te kijken. Er zijn maar weinig journalisten die de Tour beter kennen dan Wielaert – als die zich even kwaad maakt, haalt hij de Ronde gewoon naar zijn eigen stad. Wielaerts voorgenomen missie is de reddingsboei waaraan we ons vastklampen.
Zo voeden wij onze eigen hoop en ons verlangen naar de koers – en hopelijk die van onze lezers. Maar hoe ziet de wereld er op 29 augustus uit?
Wat mij het meest verbaast aan dit alles, is de onwil van alle betrokkenen bij het wielrennen om na te denken over de post-coronatijd. De kwetsbaarheid van de sport is niet eerder zo scherp aangetoond als de afgelopen maanden. Toch merk je weinig van een gevoel van urgentie: dat het anders moet, dat de sport veel te afhankelijk is van de sponsorgelden, dat hij tot op het bot verdeeld is, dat het op dramatische wijze ontbreekt aan centrale regie en vooral aan een visie op de toekomst. Het is nog altijd ieder voor zich.
Het wielrennen zal de coronacrisis heus wel overleven, alleen is het de vraag in welke conditie en met welke perspectieven voor de toekomst. De coronapauze is niet gebruikt om daarover na te denken, de koppen zitten diep in het zand. De hoop is helemaal gericht op vier volstrekt onzekere maanden en dat is eigenlijk ongelooflijk en behoorlijk kortzichtig. Het is een brevet van onvermogen.
Het is met het wielrennen eigenlijk net als met de luchtvaart: we hopen er maar het beste van en we gaan ervan uit dat het niet meer dan een dipje is, dat het allemaal voorbij zal gaan en de oude wereld vanzelf weer zal terugkomen.
Eén ding staat vast: dat gaat niet gebeuren. En daar moeten alle stakeholders in het cyclisme het eindelijk eens over hebben.
Bij De Muur in voorbereiding: een special over de toekomst van het wielrennen. Wij zijn ook niet alwetend: suggesties zijn welkom.
‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.
