Auteur: Jeroen Wielaert
Er loopt een geheim agent rond in de Tour, op zoek naar bedrog. Hij heeft in de Verenigde Staten bij de binnenlandse veiligheidsdienst gewerkt, maar ook bij het WADA, Wereld Anti-Doping Agentschap. Hij is op 1 mei ingehuurd door de UCI. Het stond in de Franse krant Aujourd’hui van zaterdag 6 juli, in een interview met Amina Lanaya, algemeen directeur van de UCI.
Glimlachend zei ze tegen verslaggever Christophe Bérard: ‘Als ik met hem praat voel ik me zelf al ongemakkelijk. Want hij is in staat om je te doorgronden. Hij kan doordringen tot de kern van mensen.’
Deze super-enquêteur moet afgelopen weekend ook weer bij de bussen hebben gesnuffeld voor de start in Pau op de Avenue Gaston Lacoste en in Loudenvielle op de Voie Laurent Brochard. Mogelijk ben ik hem eerder deze Tour voorbij gelopen. Het kan zijn dat hij rondstapt met een petje van Cochounou, het worstmerk. Hij is minder zichtbaar dan de gendarmes met speurhonden in het Village Départ en de speciale volgwagen voor bommendetectie. Het meest opmerkelijk tot nu toe, heel kernachtig: het onderzoek heeft nog niets opgeleverd. Het blijft in het volle licht in het duister tasten, waar vermoedens sterker zijn dan het vindbare.
Doping. Iets van vroeger, de schandalen. Epo, passé. Toch weet mevrouw Lanaya wel beter: ‘Ik doe niet mee met “ze zijn allemaal zuiver”. In het leven heb je alle soorten bedriegers. Het is inherent aan de menselijke natuur. We spenderen er tien miljoen Zwitserse francs per jaar aan.’
Lanaya is bezorgd over het misbruik van cafeïne in het peloton, maar ook andere middelen: Trapentadol, vervanging voor het verboden Tramadol. ‘Blijkbaar is het tien keer zo sterk, met onrustbarende gevolgen. We besluiten snel om het te verbieden. De zorgelijke vraag is: wat is het volgende middel?’
Bedrog is veranderlijk, scepsis blijft onvermijdelijk. Ik denk aan David Walsh, nog altijd aanwezig in de Salle de Presse, als voormalig onthuller van Lance Armstrongs praktijken. De latere spy bij SKY, ingebed in de ploeg van Chris Froome, zonder nog iets te ontdekken. De Tour hecht aan de illusie van zuiverheid. Toch vallen er dingen op.
Tadej Pogačar stond ongenegeerd te kauwen op het podium in Le Lioran. Net daarvoor had hij in een bak zitten grabbelen. Het geel, bijna geklopt door de honger? Of was het Sloveense komedie? Onderweg in de hogesnelheidsrit kan Pogi op het laatst essentiële doping tekort gekomen te zijn: simpelweg éten, reglementair toegestaan rennersvoer. Juist de middelen die in de Pyreneeën weer zo essentiëel waren als geoorloofde brandstof.
De slotbestijgingen in de Pyreneeën lagen er voor het beste vertoon van vorm, inhoud, vermetelheid, agressiviteit, timing – bestanddelen van de panache in het gevecht om het geel die een ander verschil maken dan doping. Na de schokkende journaalflitsen over het aangeschoten oor in Pennsylvania ging het in de oortjes van Visma over het beste moment voor het raken van Pogačar. Onderweg naar Plateau de Beille werd het geen spervuur vol opeenvolgend knallen. Jonas vuurde eerst, Tadej schoot afdoende terug, unforgiven, niet geïnteresseerd in Hign Noon, ultiem tijdritduel in Nice. Hij goot zich vol water na de aankomst van de waarheid. De tijdwinst van de Pyreneeën moet volstaan. Er was niets meer achter te zoeken.
Voor de Amerikaanse detective kan Pogačar geen geheimen meer hebben. Hij lijkt Pogasafe.
Foto: llustratie control antidopage doping controle pictured during the 100th Tour de France 2013 stage-17 from Embrun to Chorges – photo Sabine Jacob/Wessel van Keuk/Cor Vos © 2013
Foto header: Pogacar Tadej (SVN) of UAE Team Emirates pictured during 111th Tour de France 2024 – stage 14 from Pau to Saint-Lary-Soulan Place d’Adet (151.9km) on 13-07-2024 – Photo: Nico Vereecken/PN/Cor Vos © 2024