JE BENT JONG EN JE WORDT WERELDKAMPIOEN

Another Brick In The Wall Liggend


Auteur: John Kroon

Jan Christen, onthoud die naam. Zo moeilijk is dat niet, want deze zeventienjarige Zwitser werd zondag in Fayetteville wereldkampioen veldrijden bij de junioren.

   Of Zoe Bäckstedt, die zaterdag hetzelfde presteerde bij de meisjes.    Deze Britse heeft alvast het voordeel dat ze een in wielerkringen bekende vader heeft: de Zweed Magnus Bäckstedt, winnaar van Parijs-Roubaix in 2004. Hou voorlopig ook maar de naam van David Haverdings in het hoofd, de Nederlander die bij de junioren vermoedelijk de sterkste crosser is, dit seizoen de wereldbeker won en zondag de grote favoriet voor de wereldtitel was, maar na een vroege val kansloos werd.

   De vraag is: zullen we over tien jaar nog weten wie dat ook alweer waren, Jan Christen, David Haverdings, Zoe Bäckstedt.

   Kennen we Tijmen Eising nog? Ook hij werd bij de junioren wereldkampioen in de cross. Dat was in 2009, in Hoogerheide. Kort daarvoor was hij ook Europees kampioen geworden door onder anderen Lars van der Haar te kloppen. Ook de wereldbeker mocht hij in zijn prijzenkast zetten.

   Maar dat was het dan ook. In het veld werd niets meer van Eising vernomen. Wel in een andere discipline, vele jaren later. Hij werd in 2021 de eerste Nederlands kampioen gravelrace.

   De Spanjaard José Iñaki Vijandi Alvarez werd in 1979 de allereerste wereldkampioen bij de jongens. Maar verder? Een keer twintigste bij de grote mannen op het WK.

De wereldtitel bij de jeugd, het is mooi, het is hoopvol – en allerminst een garantie voor succes in een verdere carrière als veldrijder. Als dat vervolg in die discipline er al komt. Natuurlijk zijn er voorbeelden van het tegendeel. Mathieu van der Poel. Thijs Aerts. Lars Boom.    Allemaal wereldkampioen toen ze zestien, zeventien jaar waren. En niet te vergeten: Tom Pidcock, de oppermachtige wereldkampioen van 2022 bij de elite.

   Maar Jens Dekker dan, afkomstig uit een Drents dorp met een welluidende naam, Fluitenberg. Zes jaar geleden juniorenwereldkampioen geworden in het veld van Zolder, twee jaar geleden zijn fiets ergens laten ophangen. Te veel fysiek malheur om een succesvol wielrenner te kunnen worden. Hij volgt zijn sport nog altijd op de voet en probeerde op zijn blog vorig jaar de Australische bond te overtuigen van de schoonheid van de cyclocross. 

   Max Gulickx uit Eindhoven werd derde op het WK in Tabór in 2015 en zag zich hetzelfde jaar gedwongen om te stoppen: hartproblemen. Wielerprof wordt hij niet, arts waarschijnlijk wel. Wereldkampioen bij de jongens werd toen de Deen Simon Andreassen. Van successen bij de grote mannen is het voor hem daarna nog niet gekomen, heel anders als voor de nummer twee van destijds, de Belg Eli Iserbyt.

Er zijn allerlei redenen waarom lang niet alle junioren bij de eliterijders hun successen een vervolg kunnen geven. Het leven kent voor de tieners nog allerlei verleidingen – en anders is het wel in de wielersport: de lokroep van de weg. Boy van Poppel, die in 2006 in Zeddam bij de junioren wereldkampioen op de cross werd, is lang niet de enige renner die daar gehoor aan gaf. Op de weg is meer roem te halen en meer te verdienen. Het is dus afwachten of bijvoorbeeld de veelzijdige Zoe Bäckstedt – ook goed op de baan, vorig jaar wereldkampioene op de weg en tweede bij het tijdrijden – voor het veld zal blijven kiezen, hoe oppermachtig ze dit seizoen in haar leeftijdscategorie ook is. Allicht vindt ze net als haar vader de kasseien in de hel interessanter dan de modder in Boom.

Wie weet dus wat de wielersport voor David Haverdings of Jan Christen in petto heeft. Of voor Leonie Bentveld, die zaterdag tweede werd achter Bäckstedt en met name veldrijden als haar passie zegt te beschouwen. Of nummer drie in die koers, Lauren Molengraaf en ook al sinds haar zevende aan het hardfietsen, graag op de mountainbike of in het veld. Meiden van zeventien, zestien. Of de negentienjarige Shirin van Anrooij die in 2020 op superieure wijze de allereerste wereldkampioen bij de meiden werd en ook bij de beloften tot de besten behoort. Zoals ze zondag bewees met haar tweede plaats op het WK achter de even oude Puck Pieterse, die bij de junioren twee jaar geleden juist tweede werd.

   Vele talentvolle Nederlandse veldrijdsters. Mogelijke opvolgsters van Marianne Vos, Lucinda Brand, enzovoorts.

   Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst, al weet niemand wat die brengt.


‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.

Corvos 00033874 004

Backstedt Zoe (Gbr) – Photo: Swpix /Cor Vos © 2022

 

Corvos 00033874 009

Backstedt Zoe (Gbr) – Photo: Swpix /Cor Vos © 2022

 

Corvos 00033880 005

Jan Christen – Photo: Swpix/Cor Vos © 2022

 

Corvos 00033880 012

Jan Christen – Photo: Swpix/Cor Vos © 2022

 

Corvos 00033717 050

David Haverdings (Ned) – European Championships Men’S Junior Cyclocross (Wijster, Nl) – Photo Davy Rietbergen/Cor Vos © 2021


Leave a Reply