Oudenaarde, Belgium – Photo: Tim Van Wichelen/Cor Vos © 2023
Auteur: John Kroon
Met de Ronde van Vlaanderen van afgelopen zondag zitten de vele Vlaamse voorjaarskoersen erop en wie die wedstrijden heeft gevolgd en Nederlander is, zal er met jaloerse ogen naar gekeken hebben.
Dat geldt eigenlijk ook meerdaagse voorjaarskoersen als Ruta del Sol, de Ronde van Algarve, Ronde van Catalonië en, deze week, de Ronde van het Baskenland. Nederland deed het met Olympia’s Tour. Mooie, nuttige wedstrijd, maar wel voor amateurs.
Als alles goed gaat (zie verderop) komen de ZLM Tour (juni) en de Benelux Tour (augustus) er nog aan. Niets mis mee, maar deze etappekoersen hebben toch niet de klanken die Parijs-Nice, Tirreno-Adriatico of Critérium du Dauphiné laten horen. Misschien een kwestie van traditie – of van namen die voortdurend veranderen. Wie herinnert zich nog de Ronde van Nederland?
België is, in positieve zin, een wielergek land. En Nederland? Is dat eigenlijk wel een wielerland?
Terwijl bezuiden de grens koersen als Gent-Wevelgem, E3, Dwars door Vlaanderen en Brugge-De Panne werden verreden, deden we het in Nederland met de Ster van Zwolle, Dorpenomloop Rucphen, de Ronde van Drenthe. Met winnaars als Coen van Meltfoort, Laurens Rex en Per Strand Hagenes. Ook niets mis mee, maar het is toch een andere categorie dan, pakweg, Tadej Pogacar, Dylan van Baarle, Wout van Aert of Christophe Laporte. Precies één dag voor Dé Ronde werd de Volta Limburg Classic gereden, en dan weet je dus dat de absolute top niet in het zuiden van Nederland komt fietsen.
Gelukkig hebben we de Amstel Gold Race (16 april) nog voor de boeg.
En je moet al blij zijn dat ten minste die Nederlandse koersen nog werden verreden, want wat er straks hier nog op dat vlak mogelijk is, is maar de vraag. De Nationale Politie overviel de KNWU vorige week met de mededeling dat er dit jaar opnieuw minder mogelijkheden zijn om de wielerkoersen met motoren te begeleiden, een negatieve trend die al een paar jaar voortduurt. Volgens de wielerunie betekent dit dat een aantal organisatoren hun wedstrijden moeten verplaatsen, het parcours aanpassen of zelfs van de kalender moeten halen.
De KNWU heeft zich tot enkele ministeries en de Tweede Kamer gewend, maar of dat zal helpen in deze tijden waarin de politie steeds krapper bezet raakt? De voorzitter van de KNWU moet maar actief bij deze lobby worden ingezet, Wouter Bos is tenslotte voormalig vicepremier. En ook oud-minister van Financiën, wat niet heeft kunnen voorkomen dat de wielerunie het jaar 2022 met een verlies van 300 duizend euro heeft afgesloten. Een cijfer dat een nog te rooskleurig beeld geeft, want om dat negatieve saldo te beperken zijn subsidies die voor 2023 en 2024 bestemd waren, naar voren gehaald. Gevolg: de KNWU moet dit jaar bezuinigen, onder meer op de afdeling topsport.
Mathieu van der Poel, Dylan van Baarle en anderen zijn Nederlandse renners die ook dit jaar alweer voor successen hebben gezorgd. Ook Annemiek van Vleuten en andere vrouwen doen dat al jaren. Het internationale gezelschap dat (nog) Jumbo-Visma heet, rijdt met een Nederlandse licentie en bijvoorbeeld Primoz Roglic deed dat dit voorjaar weer met verve.
Dat is een mooie buitenkant. Maar is Nederland daarmee een wielerland? Geen geld, geen begeleiding, steeds minder wedstrijden, dus steeds minder mogelijkheden voor talent om zich in eigen land te ontplooien. Dus nee, een wielerland kun je Nederland eigenlijk niet noemen.
‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.
Photo: Tim Van Wichelen/Cor Vos © 2023
Photo: Pool/Dirk Waem/Cor Vos © 2023