Hoe deelnemen toch weer mooier is dan winnen


Auteur: John Kroon

Wat is eigenlijk een grotere prestatie: de Tour de France winnen of eraan deelnemen, 87 dagen nadat je bewusteloos naar de intensive care van een Spaans ziekenhuis bent afgevoerd? Met gebroken ribben, een gebroken sleutelbeen, verwondingen aan de rug, een klaplong en een longkneuzing.

Dat tweede, meedoen, iets wat ooit in ietwat verbasterde klassiek-olympische termen als belangrijker werd beschouwd dan winnen, is Jonas Vingegaard deze Tour alvast gelukt. Dat eerste, de triomf in het geel, de afgelopen jaren al tweemaal. Wie weet lukt het hem deze zomer voor de derde keer. Al liet Pogacar gisteren opnieuw zien waarom hij duidelijk de grootste favoriet is.

Pierre de Coubertin, grondlegger van de moderne Olympische Spelen, zei eigenlijk dat niet de overwinning het belangrijkste is, maar de strijd die ervoor geleverd moest worden. Aardig gezegd. De stichter van de Tour de France, Henri Desgrange, wat minder romantisch aangelegd, vond waarschijnlijk niet zozeer de winst het belangrijkst, maar het lijden met een lange ij dat ervoor nodig was. Dat kon hem niet zwaar genoeg zijn, althans zolang het anderen, de renners, betrof.

Hoe dan ook: Vingegaard heeft geleden, hij heeft op zijn manier gestreden en hij strijdt nog altijd – en zijn deelname is eigenlijk de overwinning. Al zegt de topsporter in hem dat alleen de zege telt. Hij heeft genoeg ambitie, zoals vorige week maandag bleek. Toen verkende hij nog maar eens de Galibier, de Alpenreus die hij gisteren in de vierde Touretappe moest beklimmen – en afdalen. Dat was dan tevens een stresstest, na zijn dramatische val op 4 april in de Ronde van het Baskenland toen de renners eveneens bergafwaarts moesten. Hij slaagde voor de stresstest.

Twaalf dagen ziekenhuis, thuis herstellen in Denemarken, trainen op Mallorca, vier weken op hoogtestage in Tignes – dat ging er allemaal aan vooraf toen Vingegaard zaterdagmiddag geëmotioneerd aan de start stond in Florence. Blij dat hij  ‘eindelijk weer een rugnummer’ mocht opspelden.

En al die tijd was er een begeleider die hem bijstond en die, bijna terloops, afgelopen zondag de complimenten kreeg van ploegleider Frans Maassen in De Avondetappe. Tim Heemskerk dus, bij Visma | Lease a Bike de trainer van Vingegaard en nog enkele renners. Sinds eind 2018 is hij aan het team verbonden, daarvoor vervulde hij in de wielersport diverse coachfuncties. Afgestudeerd in Maastricht als bewegingswetenschapper. Kenner van lichaam en geest van Jonas Vingegaard en – niet als enige – personificatie van de professionele wijze waarop Visma, voorheen Jumbo, de wielersport benadert. En net als zijn Deense pupil naar eigen zeggen een beetje introvert – een man onopvallend achter het succes.

Wat Vingegaard verder in deze Tour presteert, dat is afwachten. Tot zijn kwaliteiten behoort dat hij meer dan anderen erin slaagt zijn niveau langere tijd te handhaven. Of, om het in modern wielerjargon te zeggen: hij weet ook na drie weken zijn waarden te halen. Maar als hij straks in Nice is gearriveerd, op welke plaats in het klassement dan ook, is dat primair een triomf van de wil. Ook zo’n uitdrukking die met de Olympische Spelen in verband kan worden gebracht – maar laat dat verder maar. 

Corvos 00036863 087 Scaled

Fans Of Vingegaard Jonas (Den) Of Team Visma | Lease A Bike Pictured During 111Th Tour De France 2024 – Stage 3 From Piacenza To Torino (230.8Km) On 01-07-2024 Photo: Nico Vereecken/Pn/Cor Vos © 2024

Foto header: Vingegaard Hansen Jonas (DEN / Team Visma | Lease A Bike) pictured during 111th Tour de France 2024 – stage 2 from Cesenatico to Bologna (199.2km) on 30-06-2024 Photo: Nico Vereecken/PN/Cor Vos © 2024


Leave a Reply