HET DORP VAN LAPPARTIENT

Mot 1


Auteur: John Kroon

Mathieu van der Poel die in zijn gele trui als sprintvoorbereider zijn ploeggenoot Tim Merlier assisteerde waardoor ook hij bij zijn Tourdebuut een etappe won. Ide Schelling, met wie je mee gaat grijnzen als hij weer eens een punt op een bergje pakt waardoor hij voorlopig als rechtmatig bezitter in de bolletjestrui mag paraderen. Zijn ploeggenoot Wilco Kelderman die bijna ongemerkt dagelijks van voren zit en naar de vijfde plaats in het algemeen klassement is geslopen.

Je kunt ervan genieten, maar juist dan, de derde dag van de Tour de France, wordt de etappe opgeschrikt door de ene valpartij na de andere. Er is geen poserende gekkin met een kartonnen bord voor nodig om het peloton te veranderen in een kluwen van vallende racefietsen en tuimelende rennerslichamen. Dikwijls zijn renners zelf schuldig.

Natuurlijk, wie niet wil vallen, moet niet opstappen. Wielrennen is het gevaar trotseren, is tot het uiterste gaan, als het kan fietsen door een muizengat. Maximale veiligheid is ondenkbaar, de risico’s horen bij de charme van de sport. Maar als het maximale dan onhaalbaar is, wordt het dan niet tijd dat de wielersport, om zichzelf niet opnieuw te diskwalificeren, naar het optimale streeft?

Als deskundige wieleranalytici als Stef Clement en Danny Nelissen, met zelf duizenden koerskilometers in de benen, last hebben van ‘plaatsvervangende kwaadheid’, als een ervaren tv-commentator als Michel Wuyts de vrees uitspreekt dat er kennelijk pas zal worden ingegrepen ‘als iemand op straat sterft’, als een Tourwinnaar als Tadej Pogacar het laatste deel van het parcours als  ‘heel gevaarlijk, echt waanzinnig’ bestempelt, dan is er wel iets aan de hand.

Helaas was er gisteren sprake van te veel geklaag achteraf en te weinig doortastendheid vooraf.

De voorzitter van de UCI, David Lappartient, kondigde in februari van dit jaar veiligheidsmaatregelen aan, na voorstellen die een speciale werkgroep, met daarin Philippe Gilbert en Matteo Trentin, had gedaan. Renners moesten voortaan met hun achterwerk op het zadel blijven zitten tijdens een afdaling en wedstrijdorganisatoren dienden veiligheidsmanagers aan te stellen. De crash in de Ronde van Polen, die een hap uit de carrière van Fabio Jakobsen en Dylan Groenewegen nam, zat nog vers in het geheugen. De organisatie van een wielerwedstrijd moesten ‘een veilig parcours garanderen’, zei Lappartient in  interviews.

Het helpt dan allicht als organisatoren zoals de ASO zich niet door verkeerde sentimenten laten leiden als ze een parcours ontwerpen. De Tour finishte gisteren in het geboortedorp van Lappartient, Pontivy, zoals in 2018 Sarzeau aankomstplaats van een etappe was, het dorp waarvan hij burgemeester was geweest.

Veel veiligheidsmaatregelen, opgesomd in een veiligheidsgids van de UCI, worden pas in 2022 ingevoerd, nadat de veiligheid van parcoursen in de grotere wedstrijden is geëvalueerd. Dan biedt de derde etappe van de Ronde van Frankrijk van 2021 veel bruikbare lesstof: over hoe het niet moet.

Een combinatie van arrogantie (de ASO die had geweigerd de tijdsverschillen op acht of tien kilometer van de finish bepalend te laten zijn) en roekeloosheid (zie het gedrag van sommige sprinters) zorgde er gisteren voor dat de medici opnieuw overuren moesten draaien en dat ploegleiders hun woede na afloop ventileerden. De Tour heeft er interessante renners door verloren (zoals Caleb Ewan en Jack Haig) en zag anderen nu al op lastig te weg te poetsen achterstand geklasseerd.

Neem Jumbo-Visma. Robert Gesink, hersenschudding, gebroken sleutelbeen, is uit koers, kopman Primoz Roglic viel opnieuw hard op de grond (trauma aan het staartbeen, zegt het medisch bulletin), net als Steven Kruijswijk en Tony Martin. De teambus werd een mini-hospitaal.

Terwijl links en rechts de verbanddozen werden geopend sprak de Amerikaanse Jumbo-klimmer Sepp Kuss – mede door een val al op 25 minuten achterstand gezet – in een tv-microfoon met Brits gevoel voor understatement: ‘It was not an ideal day.’

Ja, dat kon je wel zeggen.


Gedurende de Tour de France zal er in dit weblog dagelijks een column verschijnen, geschreven door John Kroon, Peter Ouwerkerk en Jeroen Wielaert.

Corvos 00033258 096

Photo Pool/Cor Vos © 2021


Beeld: Cor Vos © 2021

Leave a Reply