MUR DE FRANCE
Auteur: Bert Wagendorp
Pogacar En Vingegaard – Photo: Poolphoto/Cor Vos © 2023
De Tour de France wordt een van de komende twee dagen beslist, behalve wanneer Jonas Vingegaard en Tadej Pogacar het nog te vroeg vinden voor een Vorentscheidung. In dat geval doen ze op weg naar Morzine Les Portes du Soleil en Saint-Gervais Mont Blanc wat ze deden in de etappe van vrijdag naar de top van de Grand Colombier: angstvallig bij elkaar blijven en een sprintje op het eind.
In dat geval komt de etappe van woensdag naar Courchevel in aanmerking voor de beslissing: een schrikbarende rit over vier Alpencols waaronder de Col de la Loze, met 2300 meter het dak van deze Tour.
Het is de tweede keer dat die berg in het Tourparcours is opgenomen, nadat de nieuwe asfaltweg naar de top in 2020 in gebruik werd genomen met een overwinning van Miguel Angel López. De steilste stukken zijn 24 procent: niet voor niks gaat het vanaf de start van deze Tour over de gevreesde Col de la Loze, waar óf Vingegaard óf Pogacar zal worden gebroken door óf Pogacar óf Vingegaard. De Col de la Loze zou onmiddellijk toetreden tot de exquise Club van Bergen Waarop de Tour Werd Beslist.
Als dat niet gebeurt, wat in theorie tot de mogelijkheden behoort, is er op de laatste zaterdag nog de rit door de Vogezen naar de top van Le Markstein. Daar móét de Ronde van Frankrijk zijn beslist, want anders kan er zondag geen champagne worden gedronken in het peloton – al zou het, om aan die absurde gewoonte een eind te maken, ook wel weer aardig zijn als Vingegaard en Pogacar op zondagochtend precies gelijk staan.
Dan hebben de Franse parcoursbouwers het summum bereikt van wat ze wensten: een Tour die van begin tot eind bol staat van de spanning.
Dat is nog niet zo eenvoudig, om niet te zeggen dat het verleden heeft geleerd dat het bijna onmogelijk is. Elk jaar presenteert de ASO een traject dat drie weken spanning lijkt de garanderen, maar zover komt het maar hoogst zelden. Dat ligt niet alleen aan het parcours, de renners spelen ook een rol. Dat was te zien in de laatste Giro, die ondanks de hoog opgeklopte verwachtingen over wat de renners in de laatste week nog te wachten stond, uitliep op een van de saaiste edities uit de geschiedenis.
Tot nu toe lijkt in de Tour van 2023 alles te kloppen: het bergachtigste parcours uit de recente en minder recente geschiedenis van de Ronde en twee renners die elkaar naar het leven staan en er een secondespel op leven en dood van maken.
Dat garandeert nog geen bloedstollende finaleweek, maar het belooft veel. Pogacar móét aanvallen en als dat een van de komende dagen succes oplevert, moet Vingegaard uit zijn hok komen. Hoe zwaar de Tour tot dusver is geweest zag je vrijdag, toen Pogacars UAE er ondanks langdurig kopwerk niet in slaagde vroege vluchters te achterhalen en Jumbo-Visma haar kopman, Kuss uitgezonderd, niet kon ondersteunen zoals die gewend is.
In het wielrennen loopt het meestal anders dan je verwacht: misschien deelt Vingegaard morgen de doodsteek uit – of Pogacar zondag. Dan kan de Tour zomaar in de plooi vallen en is het klaar.
Maar erg waarschijnlijk lijkt dat niet: de Tour van 2023 kan zomaar de boeken in gaan als de spannendste sinds 1989 – en dat zegt wat.
Pogacar En Vingegaard – Photo: Dion Kerckhoffs/Cor Vos © 2023