Mathieu Van Der Poel Mathieu – Winter Training Camp On January 11, 2023 In Pedreguer, Spain – Photo: Vincent Kalut/Pn/Cor Vos © 2023
Auteur: John Kroon
Wat voor voetballiefhebbers de knie van Jan Mulder of de enkel van Marco van Basten was, en voor wielerliefhebbers veel recenter het volledige lichaam van Fabio Jakobsen, is op het ogenblik de rug van Mathieu van der Poel: iets om je zorgen over te maken.
Die rug is er vast op zijn minst mede de oorzaak van dat hij bij het veldrijden de laatste tijd Wout van Aert niet kan bijbenen. Geen schande, Van Aert behoort tot de twee beste crossers ter wereld. Maar Mathieu is dat niet gewend, zo op achterstand fietsen. ‘Mijn rug doet weer pijn,’ zei hij na de laatste cross die hij tot nu toe reed, in Zonhoven.
Van der Poel, op trainingskamp aan de Costa Blanca, gaf vorige week enige uitleg aan journalisten omtrent de stand van de rug en andere zaken. Op wat klonk als een zorgeloze toon, maar die allicht niet te horen zou zijn geweest als hij ook het achterste van zijn tong had laten zien.
Al zei hij wel dat die rug ‘iets’ is dat altijd in zijn achterhoofd zit. Gelukkig niet fysiek – dat zou onherstelbaar zijn – maar dus wel mentaal. Het idee dat die rug altijd weer kan gaan opspelen, een vrees die al ruim twee jaar bestaat. Al sinds de Olympische Spelen in Tokio toen zijn achterhoofd en ook de rest van zijn hersenen hem bedrogen bij het mountainbiken. Hij sprong met fiets en al van een rotsblok in de veronderstelling dat er beneden een plankje lag. Dat lag er niet en Van der Poel maakte voorovervallend een rotsmak.
Op de weg baart de rug van Mathieu minder zorgen. Beklimmingen in Spanje gingen hem vorige week goed af. De rug werd er dagelijks behandeld. Het probleem manifesteert zich op het veld en de modder. ‘Veldrijden is een sport die heel belastend is voor de rug,’ besefte hij zelf. Dus is de vraag: moet hij zijn rug dat aandoen, met zoveel mooie wegwedstrijden in het verschiet? Hij zei nog iets opmerkelijks: dat hij buiten het plezier niet zoveel meer heeft te zoeken in de cross. Ja, als de rug het wil zou hij op 5 februari in Hoogerheide nog eens wereldkampioen kunnen worden. Dat zou voor de vijfde keer zijn. Hij kan een X aantal wereldtitels op zijn naam brengen, waarbij X staat voor het hoogste aantal dat een veldrijder ooit boekte. (Eric De Vlaeminck staat op 7.)
En in dat achterhoofd zitten ook de Olympische Spelen van 2024 in Parijs, met het mountainbiken opnieuw op de agenda. Misschien wil hij ook wel wereldkampioen gravelfietsen worden of laten zien wie er het hardst tegen de wind in kan rijden.
Maar kan het lijf, kan die rug dat allemaal hebben? Moet Mathieu van der Poel, die over enkele dagen 28 wordt, niet nog selectiever worden? Natuurlijk maakt hij dat allemaal zelf uit, als eerzuchtige beroepssporter die ook plezier in zijn metier wil hebben. Wielerliefhebbers horen geen inspraak in zijn keuze te hebben. Ze mogen wel hopen dat rug en achterhoofd eens goed met elkaar in gesprek gaan en samen een verstandige conclusie trekken.
‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.
2023 Winter Training Camp, Spain – Photo: Vincent Kalut/Pn/Cor Vos © 2023
2023 Winter Training Camp, Spain – Photo: Vincent Kalut/Pn/Cor Vos © 2023
2023 Winter Training Camp, Spain – Photo: Vincent Kalut/Pn/Cor Vos © 2023
2023 Winter Training Camp, Spain – Photo: Vincent Kalut/Pn/Cor Vos © 2023