MUR DE FRANCE

Door: John Kroon

Mike Teunissen was vorig jaar de eerste Nederlander sinds dertig jaar die de gele trui in de Tour de France mocht aantrekken. Nou, nou, dat was me wat.

Een jaar verder, en het geel is een tricot dat voorlopig geen renner met ambities om de schouders wenst te dragen.

Ze moesten Adam Yates woensdag onder de douche vandaan plukken omdat hij tot zijn stomme verbazing de eerste plaats in het algemeen klassement had… veroverd? Nee dat was het niet. Die plek was hem in de schoot geworpen. Julian Alaphilippe verspeelde door dommigheid de leiderspositie. Zeventien kilometer voor de finish, dus in de verboden zone, pakte hij een bidon aan. Gevolg: tijdstraf, weg geel. Wat deed die man van Deceuninck – Quick Step daar?

Het gekke was dat de publieke reactie van Alaphilippe neerkwam op schouders ophalen. Tant pis. De renner die vorig jaar elf dagen lang de gele trui als een leeuw verdedigde, ook al likte zijn tong soms het asfalt. Gisteren leek hij sterk genoeg om die etappe naar het boek van Tim Krabbé met voorsprong te winnen en misschien wel het geel te heroveren. Maar nee, zijn ploeggenoot Remi Cavagna zat mee in de kopgroep en deed zijn best om de voorsprong op het peloton zo groot mogelijk te laten worden.

Yates zei woensdag, met natte haren, dat hij de gele trui eigenlijk niet wilde overnemen. Het is dat er een boete op stond als hij hem donderdag niet over de schouders trok, anders was hij in zijn gewone wielerkloffie aan de etappe begonnen. Meedoen om de Tourzege, daar moest hij eerder al niet aan denken. Etappewinst, dat zou mooi genoeg zijn.

Zou dat geel dan iets voor Primoz Roglic zijn? Hij hoefde de etappe gisteren alleen maar te winnen en leek er sterk genoeg voor. Maar nu al de gele trui? Nee, dank u. Dat is veel te vroeg. Dan moet je ploeg hem de komende dagen verdedigen en dat kost te veel energie. Dat ‘moeten verdedigen’ schijnt een wet in het wielerpeloton te zijn. Die is alleen nooit opgeschreven. Je zou ook kunnen denken: elke seconde winst op de concurrenten is er een.

Wielrennen kent zijn eigen tactieken en raadselen. Greg Van Avermaet zei gisteren voor de start dat dit geen etappe voor hem was. Kort daarna zat hij in de kopgroep. Hij eindigde als derde en kwam maar iets meer dan een minuut tekort om het geel te veroveren. Eindelijk iemand die de trui best had willen dragen. Maar dat mocht dan weer niet van de ploeg van Yates, op basis van die ongeschreven wet.

Wellicht zit de verklaring voor dit alles in wat wieleranalist Maarten Ducrot op de NOS-televisie gisteren zei: ‘Winnen is wat anders dan als eerste over de streep rijden.’ Ik heb daar lang over nagedacht.

Duidelijk is wel dat het geel een trui is die in deze fase van de Tour geen renner wil dragen die hem in Parijs juist wel hoopt aan te trekken. Voorlopig is het een vod waarmee de favorieten hun achterste afvegen.

Photo Jdm/Pn/Cor Vos © 2020