BAUKES BEDROG

Another Brick In The Wall Liggend


Auteur: John Kroon

Bauke Mollema heeft van alle Nederlandse renners dit jaar de mooiste overwinning behaald. Want een klassiek monument als de Ronde van Lombardije mag je nog een graadje hoger aanslaan dan de Amstel Gold Race of een Touretappe.

   Mollema behaalde nóg een bijzondere zege, ná Lombardije. Op 15 oktober versloeg hij in de Japan Cup Michael Woods in wat leek op een sprint à deux. Een duel tussen twee veteranen; Mollema is 32 en Woods 33. Het verschil: de Nederlander rijdt al sinds zijn 21ste op het hoogste niveau; de Canadees fietst pas sinds 2016 mee in koersen die meetellen voor de World Tour. Ervaring doet ertoe in het wielrennen. Je fietst met je benen, en je gebruikt je hersens en je mond.

   Afgaande op de woorden die teammanager Jonathan Vaughters sprak tegen ploegleider Ken Vanmarcke van EF Education First heeft Bauke Mollema Woods misleid. Omdat hij zijn mond heeft gebruikt.

Ze waren met zijn tweeën ontsnapt en naderden de eindstreep toen Woods aan Mollema vroeg: hoe ver nog? Nog tien kilometer, zou Bauke hebben geantwoord. Na het finishdoek nóg een ronde, zo zou Mollema hebben gesuggereerd. Dat was niet waar.

   Mollema zette aan, Woods schrok en kon niet meer goed in zijn wiel komen. Na afloop liet hij zien hoe een verliezende wielrenner eruitziet als hij afdruipt.

Automatisch denk je na zo’n incident aan het omgekeerde: de schaatser Hilbert van der Duim die ooit schijnbaar winnend de vijf kilometer een ronde te vroeg finishte, tot ontzetting van zijn vroegere coach Leen Pfrommer die nu als tv-commentator in de microfoon gilde: ‘Hilbert, jongen, je moet doorrije!’ Niet dat Van der Duim dat verstond. Evenmin had zijn tegenstander Amund Sjøbrend op bijna 4600 meter tegen hem gezegd: we zijn er hoor.

   Maar goed, Bauke Mollema die de kluit belazert? Die oprechte, altijd vriendelijke noorderling? Dat is net zoiets als de paus horen vloeken, Rutte die beweert dat hij zeventig doden is vergeten, Cruijff die postuum meldt dat hij nooit iets om geld heeft gegeven. Of Lance Armstrong die ontkent dat hij ooit doping heeft gebruikt.

   Toch circuleert er sinds afgelopen week een filmpje op internet waarin Vaughters in de ploegleiderswagen, nadat de renners zijn gefinisht, tegen de verbijsterde Vanmarcke zegt: ‘Mollema told him it was ten k to go.

   Het filmpje bevat enkele piepgeluiden, kennelijk om onwelvoeglijk taalgebruik te overstemmen. Liplezers zien vierletterwoorden.

   Jonathan Vaughters was als wielrenner ploeggenoot van Lance Armstrong en wist heel goed waar Abraham de mosterd haalde. Of waar hij dat potje zelf kon vinden. Als ploegleider kreeg hij spijt van zijn zonden en predikte maximale transparantie in de wielersport.

   Na de race in Japan toonde hij zich verbaasd over de naïviteit van Woods. Waarom zou je aan je enige medevluchter van dat moment vragen hoe ver het nog is? ‘Het is een goede les voor hem dat je tegenstanders niet altijd eerlijk tegen je zijn,’ zei Vaughters. Je kunt je ook afvragen waarom Woods vooraf niet beter het parcours en de lengte ervan had bestudeerd. Of in de koers even bij zijn ploegleider was langsgegaan.

Mollema doet er het zwijgen toe. Logisch. Hij is met zijn gezin op vakantie. Even geen wielrennen aan het hoofd. En de waarheid is wel vaker iets voor later.

   ‘Een leugentje om eigen bestwil,’ zo noemde het Dagblad van het Noorden de truc van Bauke. ‘Een slimmigheidje’, zo verluidde het elders. ‘Een briljant leugentje.’ Het bedrog wordt met mildheid bezien. In het wielrennen wordt niet om de fair play cup gestreden.

Deze week wordt er beslist wie in Nederland de wielrenner van het jaar is. Vijf jaar achtereen was dat Tom Dumoulin, maar die is nu uiteraard niet genomineerd. Wie wint de Gerrit Schulte trofee in 2019?

   Ik denk dat Mollema tweede wordt. Ik hoop eerste.


‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.

Leave a Reply