Van plannen om strontlopen een olympische sport te maken is recentelijk weinig meer vernomen

Corvos 00032209 075

Roland Liboton Stock Archief Archives – Photo Cor Vos ©


Auteur: Mart Smeets

Met de collega’s Mark Vanlombeek en later Michel Wuyts en José de Cauwer hadden we altijd vinnige verbale botsingen, die vrijwel altijd eindigden in een romige patstelling: jullie hebben wat jullie toekomt en wij dat van ons; het is niet anders. 

Waar het over ging? Over de cross; de op een wolk meelezende Jean Nelissen noemde het ‘strontlopen’.

Mannen die door de modder ploegen, fiets op de nek, soms mooie koude-wolkjes uit mond en neus, soms vies en zwart van de modder en altijd wint een knoest van een mens.

Vlak voor oud jaar zat mijn vrouw in de vroege avond naar iets deugdzaams op de televisie te zoeken en ik hoorde via de Belg het verslag van de Avondcross uit Diegem. Uiteraard live op de Vlaamse televisie, maar ook bij Eurosport. Het klonk gek, ik verwachtte de stem van Annechien Steenhuizen maar het werd die van een Belg bij een goed uitgelichte cross.

Crossen in de avond?

Schaatskampioenschappen op vrijdagmiddag?

Live, ook nog?

Daar kibbelden we veertig, dertig en twintig jaar geleden ook over, een kop koffie tussen ons in en mijn excuserende woorden over het uitzenden van decembermiddag-schaatswedstrijden uit Heerenveen en de Vlamingen in de rebound over hun midwinter-passie: de cross, die iedere dag als een hoogmis werd beleefd, zelfs in de vriezende avondlucht.

‘Wat is er leuk aan het volgen van een tien kilometer schaatsen op een late vrijdagmiddag?’ vroegen de Vlamingen dan met enig cynisme in de mondhoeken.

In de rebound riep ik dan iets over de eeuwige strijd tussen Roland Liboton en (papa) Van der Poel; steeds weer die twee; op zand, in modder, glibberend en glijdend in dorpen die wij Ollanders nooit op de Vlaamse kaart konden vinden.

Van Lombeek, die een echte sport-omnivoor was, vroeg me dan of ik inderdaad iedere rondetijd opschreef en of ik echt of licht gespeeld enthousiast werd als een rijder of rijdster een ‘pr’ wist neer te zetten.

Gedurende de tijd dat ik hem kende (en ontzettend graag mocht) was Jacques Rogge, chirurg te Gent, wereldburger en tevens voorzitter van het IOC, een echte schaatsfan. Hij volgde het waar mogelijk, soms zelfs op de tribunes van Heerenveen. Hij hield van sportlieden die door hun eigen bovengrens wilden gaan. Hij zag mij ooit opstaan (en zacht) meezingen met het Friese volkslied en zei: ‘Jullie dit geweldige gevoel en wij een mooi podium vol echte wintermannen en de Brabançonne.’

Neen, hij sprak nog niet van vrouwen, wat die kwamen nog niet zo vaak en veel aan bod als tegenwoordig.

Ik stelde hem ooit voor strontlopen (ik had hem uitgelegd waar dat begrip vandaan kwam) op te nemen in het programma van de Winterspelen en iets in zijn glinsterende ogen zei me dat hij dat idee ook al lang in zijn hoofd had. Ik nam aan dat hij te bescheiden was als Olympische baas om dat voorstel ooit zelf op tafel te leggen.

Rogge trad in 2013 af als voorzitter en overleed in 2021 – sindsdien is van concrete plannen betreffende olympisch strontlopen weinig meer vernomen.


Corvos 00023944 014

Adri Van Der Poel Illustration – Illustratie Pictured During Wordchampionships Cyclocroos 1988 In Haegendorf, Swiss – Cross Wm- Photo Cor Vos ©


‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.

Corvos 00002410 019

Athene-Griekenland-Wielrennen-Cycling Olympic Wegrace Elite- Eddy Merckx En Jacques Rogge – Foto Marketa Navratilova/Cor Vos ©2004

Leave a Reply