Ze herkennen niet hoe lastig het is eenvoud om te zetten in perfectie
Er zijn wielerliefhebbers die grote rondes saai vinden zodra één renner of ploeg domineert. Niets is vervelender dan een ronde waarin de topfavoriet zich volledig waarmaakt. Maar die gapers
hebben zelden of nooit voor de overwinning gekoerst. Ze herkennen
niet hoe lastig het is eenvoud om te zetten in perfectie.
Team Sky heeft het meeste geld, het beste materiaal, de beste
begeleiding en de hele ploeg focust op de aangewezen winnaar. In
het geval van de combi Tour-Vuelta: Chris Froome, de eerste die
beslag legde op de dubbel in die volgorde.
De Muur vroeg Rik Planting of we ooit van Perfect Team Sky verlost
zullen raken. Rik maakte een nauwgezette analyse van Tour 2017 en
kwam tot een geruststellende conclusie: Sky mag de grote rondes nog
zo beheersen, ooit zal het anders zijn. De mens aanvaardt geen
onderdrukking, het passend antwoord komt steeds dichterbij.
Voortdurende perfectie in de wielersport is zeldzaam. Toch
verliepen de WK in Bergen voor Nederland (bijna) zoals het moest. De
dubbele ploegentijdritwinst voor Sunweb werd individueel gevolgd
door Tom Dumoulin en Annemiek van Vleuten – lees het grote
interview met Van Vleuten (Nando Boers) achterin deze Muur. En in
de wegrace rondde Chantal Blaak de teamspirit eveneens perfect af.
Alleen de Nederlandse mannen konden hun sterke optreden niet
bekronen met een plak. Bíjna perfect, resultaat nul.
Frank Heinen kreeg steeds meer interesse in de koersuitslagen net
buiten de top-10. Hij kwam tot een zinsbegoochelende ontdekking:
het wielerpeloton kent Het Geheime Genootschap van de nummers
12. Lees en huiver.
Martin Kolsloot bladerde door een oude Wieler Revue, las een
column van Tonny Eyk, en zijn wangen kleurden van opwinding: Pablo
Picasso maakte ooit een tekening van een wielrenner. Voor Apo
Er zijn wielerliefhebbers die grote rondes saai vinden zodra één
Lazarides, Tourrenner uit het begin van de jaren vijftig. Apo is dood,
maar waar is de tekening? Kolsloot reisde af naar Zuid-Frankrijk, voor
een intensieve speurtocht.
Wiep Idzenga leverde twee fascinerende verhalen. Hij ging op zoek
naar het waarom achter de zelfmoord van de Ier Seamus Elliot én hij
reconstrueerde het verhaal achter Joop Zoetemelks wereldtitel in
1985.
Verder: hoe moeilijk is het om wielrenster te zijn in Algerije (Niek
Pas), waarom is Basje Maliepaard altijd klein zo gehouden
(Dominique Elshout), wat heeft het Vaticaan met het Italiaanse
profwielrennen van doen (Stijn Fens & Ruurd Edens). Plus: Koreaanse
wielerpoëzie van Willie Verhegghe en gesjoemel bij een WK sprint
door Ruud Paauw.