HOE JUMBO-VISMA DE VERKEERDE TOURKONING OP HET SCHILD HEES

Le Tour 03


MUR DE FRANCE


Door: Bert Wagendorp

Primoz Roglic werd zaterdag op de Planches des Belles Filles vermoord door een 21-jarige die werd geboren twee maanden na de Tourzege van Marco Pantani. Dat je in zo korte tijd kunt opgroeien tot een menselijke machine is een wonder. Roglic is ook een wonder – die won acht jaar nadat hij met fietsen was begonnen bíjna de Ronde van Frankrijk. De wonderen zijn de wereld nog niet uit, vooral niet in Slovenië.

Ze werden flink geholpen door Jumbo Visma. Niet alleen Roglic, maar Pogacar ook. Veel mensen waren geschokt dat een ploeg met zoveel kwaliteit kon worden geklopt door een jongeman die feitelijk drie weken in z’n eentje door Frankrijk fietste. Maar dat was een verkeerde voorstelling van zaken. Pogacar had een slim plan bedacht: bij gebrek aan eigen ploeg nestelde hij zich als een koekoeksjong in het Nederlandse team en reed etappe na etappe in het wiel van de laatste Jumbo. Soms leek het alsof hij de kopman van het team was en niet Roglic. Hij wist dat hij pas zou worden aangevallen als er nog hooguit een secondenspel kon worden gespeeld en allang geen minutenspel meer.

Corvos 00032515 143

Primoz Roglic // Photo Jdm/Pn/Cor Vos © 2020

Jumbo Visma domineerde en controleerde de Tour van 2020, het was magnifiek met hoeveel machtsvertoon de gele trein door het Franse land denderde, dat hadden we lang niet meer meegemaakt van een Nederlandse ploeg.

Er werd maar één klein detail over het hoofd gezien. Dat het verstandig is dominantie, behalve in voorop rijden, ook uit te drukken in tijdsverschillen. Het op Sky-achtige wijze domineren van het peloton was er bij de Jumbojongens zo ingepompt, dat ze al begonnen met domineren toen de voorsprong van Roglic nog maar twintig seconden bedroeg – ja, toen ze de gele trui nog niet eens in bezit hadden. Er was geen plan Pogacar definitief elke hoop te ontnemen. Integendeel: om hem bij te staan reden de Jumbo’s al vroeg in de koers hun tweede kopman aan gort.

Corvos 00032515 120

Tadej Pogacar // Photo Jdm/Pn/Cor Vos © 2020

Ik heb buiten de laatste drie, vier kilometer in drie weken geen aanval van Jumbo Visma gezien. De ploeg nam genoegen met domineren en controleren. Het verdedigende treinaccio was gericht op het verdedigen van iets dat er nog niet was, een veilige marge ten opzichte van de grote concurrent. Jumbo-Visma was als een voetbalploeg die een heel toernooi heeft geheerst maar die het in de finale toch laat aankomen op penalty’s, op de enige dag waarop de controle uit handen moest worden gegeven, omdat een tijdrit nu eenmaal niet gecontroleerd kan worden. Wel gedomineerd overigens, die drie man bij de beste vijf was uitstekend en andermaal een teken van de kracht van de ploeg en daarmee extra pijnlijk.

Niets is gemakkelijker dan achteraf de Tour winnen. Ik dacht ook dat Pogacar zich het voorlaatste weekend gewonnen had gegeven en genoegen nam met de mooie tweede plek. Dat was maar schijn. Het was Italiaans wielrennen op z’n best: de tegenstanders in slaap sussen en in de laatste minuut genadeloos toeslaan. Niet voor niets is UAE Team Emirates het voormalige Lampre en heet de ploegleider Marzoni.

Voor Jumbo Visma was de nederlaag uitermate pijnlijk: het is nooit leuk als je je grootste tegenstander zelf op het schild blijkt te hebben gehesen.

Maar voor het wielrennen zitten er ook positieve kanten aan. Het individu versloeg het collectief, altijd een fraai gezicht. Ook mooi was, dat Pogacar de kwetsbaarheid van het bloedeloze supersaaie treinaccio aantoonde – misschien dat we daar nu mee op kunnen houden en iets nieuws kunnen verzinnen.

En verder kan Jumbo Pogacar natuurlijk gewoon een supercontract aanbieden, ze spreken daar al een woordje Sloveens.


Corvos 00032515 163

Tadej Pogacar // Photo Kt/Lb/Rb/Cor Vos © 2020


Corvos 00032515 132

Primoz Roglic //  Photo Kt/Lb/Rb/Cor Vos © 2020

Leave a Reply