• 29 juli 2018 •

La Petite Brique 24

Auteur: Bart Jungmann

Met collega’s vaak gefantaseerd over de rol van official bij een tijdrit, degene die de wielrenners het signaal voor vertrek geeft. De procedure is zaterdag in Saint-Pée-sur-Nivelle als volgt: één minuut voor de start rijdt de eerstvolgende deelnemer het startpodium op. Terwijl de speaker zijn erelijst nog eens doorneemt, weerklinkt een piepje. Nog een halve minuut resteert.

Vervolgens ligt de verantwoordelijkheid bij de arbitre van La Fédération Française de Cyclisme, zoals dat leesbaar is op zijn overhemd. Hij fluistert dix wanneer de start over tien seconden is en bij vijf seconden begint mijn droombaan. Op het ritme van piepjes telt de arbiter de daaropvolgende seconden af met zijn linkerhand.

Daartoe spreidt hij de vijf vingers van zijn linkerhand en houdt die ter ooghoogte van de coureur. Per seconde verdwijnt een vinger. In volgorde zou dat al een hondsmoeilijke klus zijn. Maar het lastige is dat de wijsvinger moet overblijven om de startende wielrenner de weg te wijzen.

Ik heb officials in volstrekt willekeurige volgorde duim, middelvinger, ringvinger en pink zien opbergen, en dat om de twee minuten. Deze arbiter mist die souplesse, maar zijn noodgreep is zo ingenieus dat ik die een paar keer moet zien om te kunnen doorgronden.

Eerst is zijn linkerhand dus geheel geopend. Dan verdwijnt zijn duim, maar die keert in één beweging terug als de pink en de ringvinger worden opgeborgen. Zijn er dus weer drie vingers en drie seconden over. Dan moet de duim er opnieuw aan geloven, gevolgd door de middelvinger. Blijft over de wijzende wijsvinger.

Hoe elegant ook, in die handeling zit een zekere marge. Houden alle vingers elke keer het ritme van de piepjes aan? Wijst de wijsvinger elke keer even snel? Dat zou het verschil tussen een eerste en een tweede plaats kunnen zijn. Het is een verantwoordelijkheid die ik mezelf graag zou wijsmaken.

Over Tom Dumoulin gesproken: de vorige zondag ging het over een passende bijnaam. Er zijn een paar geslaagde suggesties gedaan: de Metronoom uit Maastricht, Tom de Molen, Don Dumoulin, Moulin Orange en Clockwork Orange. Benieuwd wat hij er zelf van vindt.