Auteur: Peter Ouwerkerk
De Strade Bianche mocht dan in stofnevelen zijn gehuld – tót de vierde Wolfpackman op rij zich als winnaar aftekende in deze wonderbaarlijke eendagslente van Quick-Step – de sneeuwbal van schuld was al vóórdat Julian Alaphilippe zijn tong uitstak naar de concurrentie opnieuw over de kortelings sneeuwvrij gemaakte wielerwegen gedenderd. In volle omvang.
Bloed aan de latten? Wat dacht u van het wiel?
Houdt het dan nooit op?
Zolang er competitie is, zullen sporters, trainers, ploegleiders en doktoren het adagium veni, vidi, vici zonder scrupules aan het veelomvattende begrip ‘preparatie’ hechten. Overal. Niet alleen werden begin deze eeuw verdachte wielrenners door de UCI ingeseind over hun bloedspiegels in de gevarenzone, ook de schaatsbond ISU blijkt er eenzelfde alarmeringssyteem op te hebben nagehouden.
Onlangs bleek zelfs een bridger positief.
Maar, wat een ontluisterend beeld van die zichzelf transfuserende langlaufer Max Hauke, betrapt op Perron Nul. Wat een treurige bekentenissen van die twee Oostenrijkse wielerknechten, Georg Preidler en Stefan Denifl.
De manipulerende Matschiners zijn dus gewoon onder ons gebleven. De doktoren Schmidt bewegwijzeren nog altijd de routes naar ingevroren bloedvoorraden. Vijftienduizend euro voor één all-in-behandeling. Ouderwets en opspoorbaar? Kassa!
Ook in de sportieve real world is een vlekkeloze koersuitvoering en –beleving een volstrekte utopie. In het Belgische openingsweekeind viel weer genoeg hoofdschuddends en afschrikwekkends te noteren door de waaier van menselijke fouten en precaire situaties.
Of is het soms normaal dat…
- de Omloop Het Nieuwsblad voor vrouwen een tijdje moet worden stilgelegd omdat de eerder gestarte mannen dreigen te worden ingelopen?
- de chauffeur van een donkerblauwe Citroën bestelbus (kenteken 1 RLE-717) op 15 kilometer van de finish in Kuurne-Brussel-Kuurne als een onnozelaar het parcours opdraait, vlak voor koploper Bob Jungels?
- de slinger van dranghekken op 150 meter van de streep in K-B-K plotseling versmalt, waardoor er twee renners verdoofd en met diepe vleeswonden tegen het wegdek kletsen?
- de chauffeur van de wedstrijdleider in de juniorenkoers van K-B-K twee meter na de officieuze start zo bruusk op de rem trapt, dat er zes renners onder, naast en achter zijn wagen liggen spartelen?
- dat op de plaatselijke ronde in Kuurne een haakse bocht ligt die het wegdek in één manoeuvre versmalt van zes naar twee meter, waaraan alleen te ontkomen is door over vluchtheuvels te jumpen?
Ook de wielersport kent tegenwoordig een VAR; niet overal, het moet betaalbaar blijven. De VAR haalde op de terugweg naar Kuurne Katusha-renner Nils Politt uit koers; een ijverige commissaris zag hem over een onverhard paadje ‘de toeschouwers in gevaar brengen’. Politt was niet de enige in overtreding, maar het is onmogelijk álles te zien.
Zal het wielrennen ooit volwassen zijn? Eigentijds, schoon of ongerept? Wie dat denkt, droom rustig verder. Wielersport zou niet bestaan zónder al die rafelranden; schone ongereptheid is een statuur die haar simpelweg niet past.
List, bedrog en rotzooi horen bij topsport? Zou best kunnen. Want: of het nou langlaufen, biatlon, atletiek, gewichtheffen, boksen, rugby, schaatsen of wielrennen betreft, dan wel de organisatoren van d’een of andere strontkoers – het houdt inderdaad nooit op.
Maar wie van de diarree aan dopingbekentenissen van tien, vijftien jaar geleden níéts heeft geleerd, hoort in ieder geval in de wielersport niet thuis. Die is toe aan sportieve uitsluiting voor het verdere leven. Operatie Aderlass? De laatste vezel begrip verdwenen; geen bloeddruppel mededogen meer.
Georg Preidler wordt nu in één adem genoemd met de Giro-Giants van Tom Dumoulin, waardoor Sunweb, de ploeg van algemeen manager Iwan Spekenbrink, een sneer van identificatie meekrijgt. Fijn hoor, voor de goedwillenden en wereldverbeteraars in en rond de koers.
Vroeger klonk het: wielrennen is een katholieke sport. Vergeef ze al hun zonden. Wel, dat al deze hoofdrolspelers en figuranten, deze oplichters en dealers, deze leugenaars en bedriegers, deze misbruikers en misbruikten voor eeuwig moge branden in de hel.
‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.