Het comité van Chris Froome

Another Brick In The Wall Liggend


Auteur: John Kroon

Een rentree maken op het hoogste niveau in de wielersport – het valt niet mee. Zie de laatste weken de terugkeer in het peloton van Dylan Groenewegen, Fabio Jakobsen, Remco Evenepoel, Tom Dumoulin en met name Chris Froome. Om uiteenlopende redenen waren zij langdurig uit de roulatie. Ze stapten weer op de fiets in de Giro d’Italia, het Critérium du Dauphiné, de Ronde van Zwitserland en enkele andere koersen.

   Groenewegen en Jakobsen kwamen er als sprinters nog niet echt aan te pas, en Evenepoel kwam tekort in de zwaardere ritten van de Giro – wat meer zegt dan zijn overwinning in de veel zwakker bezette Ronde van België. Maar geen twijfel, zijn tijd komt wel weer. Dumoulin werd in Zwitserland in de eerste tijdrit zestiende en in de volgende, een klimtijdrit, vijfde, op bijna een minuut van winnaar Rigoberto Uran. Er is bij de oud-wereldkampioen dus sprake van een stijgende lijn, maar de top is nog ver weg – zo zag hij dat zelf ook. Volgende test: aanstaande woensdag bij het NK tijdrijden.

Corvos 00033200 073 Kl   Maar wat te denken van het geploeter van de 36-jarige Chris Froome, de viervoudige winnaar van de Tour de France. Michel Wuyts, de tv-verslaggever van de VRT die binnenkort tot zijn ongenoegen met pensioen moet, vatte het in een terugblik op de Dauphiné bondig samen: ‘Als de hoop medelijden wordt, dan moet je stoppen.’

   Het is geen wonder dat de Brit zo moeizaam klimt en geen schim is van de tijdrijder die hij was. Twee jaar geleden, het was tijdens een training voor de Dauphiné, brak hij bij een val een dijbeen, een elleboog, een heup en enkele ribben. Zijn ploeggenoot van toen, Wout Poels, was er getuige van en voelde de rillingen over zijn rug lopen.

   Froome kwam al nooit in aanmerking voor de stijlprijs als fraaist ogende wielrenner, met die magnetische werking die zijn wattagemeter op zijn ogen leek te hebben – hij was een renner die het hoofd liet hangen ook als het uitstekend met hem ging. Maar wie hem nu ziet tobben voelt wat Wuyts bedoelt. Zeker wie zich niet alleen zijn vele gele truien in de Ronde van Frankrijk herinnert, inclusief zijn gehol op de Mont Ventoux, en vooral die imponerende solo in de negentiende etappe in de Giro van 2018, die hij afsloot met het winnen van de roze trui en het bergklassement.

   In de daarop volgende Tour werd hij overvleugeld door zijn ploeggenoot Geraint Thomas, in 2019 was hij een te gebroken man om te kunnen fietsen en in 2020 selecteerde Ineos hem niet eens voor de Ronde van Frankrijk. Hij was niet goed genoeg bevonden. De neergang was zichtbaar.

   Chris Froome stapte over naar Israel Start-up Nation en of hij dit jaar aan de Tour meedoet – daarover besluit een heus comité van deze ploeg. Het meest prominente comitélid heet Chris Froome. Je vraagt je af hoe dat gaat in zo’n comité. Vergaderen ze, is er een agenda, worden de notulen van de vorige bijeenkomst goedgekeurd?  Wordt er gestemd en als de stemmen staken, wiens stem geeft dan de doorslag?

   Vermoedelijk de stem van manager Rik Verbrugghe. Hij liet de afgelopen week doorschemeren dat Froome, die losser op elke berg en heuvel in de Dauphiné, waarschijnlijk toch op de startlijst voor de Tour wordt gezet. Michael Woods wordt kopman en Froome zal de ronde dan min of meer ter voorbereiding op het najaar rijden. De Tour de France als voorbereidingskoers voor een meervoudig winnaar – het is weer eens wat anders.

   (Disclaimer: Chris Froome kan veel beter dan hij de concurrentie en ons tot nu toe heeft laten zien. Hij heeft iedereen misleid; je ben tenslotte niet voor niets wielrenner. Hij keek op zijn wattagemeter en zag dat hij veel harder zou kunnen. Maar dat deed hij mooi niet. In het comité hadden ze dikke pret.)


‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.

Corvos 00033188 059

Photo Dario Belingheri/Lb/Rb/Cor Vos © 2021


 

Leave a Reply