Auteur: John Kroon
Richard Virenque (Festina) – Jan Ullrich And Erik Zabel (Team Deutsche Telekom) Tour De France 1997 – Photo Cor Vos © 2020
Het kan dus toch. Dat één ploeg in de Tour de France zowel de gele als de groene trui naar Parijs brengt, en welja, ga ook maar in de bolletjestrui op het podium van de Champs-Élysées staan.
Geel én groen winnen, dat was 25 jaar geleden – heel andere wielertijden – een team voor het laatst gelukt: Telekom met Jan Ullrich en Erik Zabel. Ullrich nam toen ook het wit erbij en Telekom won bovendien het ploegenklassement. Festina en Frankrijk troostten zichzelf met de rode bollen.
Erik Zabel En Jan Ullrich – Photo Cor Vos © 2020
In de eerste Tourweek werd in deze rubriek enigszins instemmend oud-renner en oud-ploegleider Johan Bruyneel geciteerd. Deze kenner van het metier twijfelde aan de strategie van Jumbo-Visma om voor zowel de gele trui (Primož Roglič en Jonas Vingegaard) als voor de groene (Wout van Aert) te gaan strijden. Wedden op meer dan één paard, dan kon best wel misgaan, meende Bruyneel in zijn column op de website Wielerflits.
Welnu, Jumbo-Visma heeft die twijfel gelogenstraft en krijgt nu van de Belg een 10 op het rapport, mét aantekening: ‘Ik kom superlatieven te kort om hun optreden te becommentariëren.’ Hij noteerde erbij dat Wout van Aert voor drie telde. Zo bezien was dat een aardige compensatie voor het uitvallen van Steven Kruijswijk en Roglič *).
Tweede hoop/vrees die niet is uitgekomen: dat we in het tijdperk van de onaantastbare Tadej Pogačar zouden zijn aanbeland. De lettergreep twee in tweevoudig Tourwinnaar blijft zeker nog een jaar ongewijzigd en om van een tijdperk te kunnen spreken, moet je toch zeker vier-, liefst vijfvoudig Tourwinnaar zijn. Tegelijk verdient Pogačar wel het predicaat van de meest strijdlustige, meest spectaculaire nummer twee van de laatste jaren. Het was tactisch misschien niet zo briljant om in sommige etappes zo vroeg en zo vaak de gele trui aan te vallen, opwindend was die aanvalslust, die wil om dan maar etappes te winnen, wel. Mede daarom werd dit een van de aantrekkelijkste Tours van de laatste jaren. De tijdrit van gisteren was daar nog eens een bevestiging van.
In de Ronde van Frankrijk 2022 deed Jonas Vingegaard wat in achtereenvolgens de vorige en de huidige eeuw Erik Breukink, Michael Boogerd, Levi Leipheimer, Michael Rasmussen, Dennis Mensjov, Robert Gesink, Bauke Mollema, Steven Kruijswijk, Wilco Kelderman, Tom Dumoulin en Primož Roglič nimmer lukte: hij bezorgde het Nederlandse Jumbo-Visma (voorheen onder meer Rabobank en Belkin) voor het eerst de overwinning in de Tour de France.
Het is een ietwat schrale troost voor het Nederlandse wielrennen, dat het in deze Tour zonder renners met klassementsambities moest doen.
*) Enkele dagen geleden werd in deze rubriek gewezen op wat dubieuze opmerkingen van Lance Armstrong die in de podcast The Move zijn twijfel had uitgesproken over het uitvallen van Primož Roglič en de aard van dien kwetsuren. Het zat misschien niet goed tussen hem en Jumbo-Visma, suggereerde Armstrong, anders was Roglič wel in de Tour gebleven om Vingegaard te blijven steunen. Inmiddels is Armstrong tot inkeer gekomen; hij heeft zijn excuus aangeboden voor zijn opmerking.
De Tourcolumn door Bert Wagendorp, John Kroon en Jeroen Wielaert.
Wout Van Aert – Photo: Dion Kerckhoffs/Cor Vos © 2022
Jonas Vingegaard – Photo: Nico Vereecken/Pn/Cor Vos © 2022
Wout Van Aert – Photo: Tim Van Wichelen/Cor Vos © 2022
Jonas Vingegaard – Photo: Tim Van Wichelen/Cor Vos © 2022
Jonas Vingegaard – Photo: Vincent Kalut/Pn/Cor Vos © 2022
Wout Van Aert – Photo: Vincent Kalut/Pn/Cor Vos © 2022