Een vrolijke fietser in het Bos


Auteur: Bert Wagendorp

Waarom zet iemand een filmpje op Instagram waarop we hem in het zwart gekleed over de kasseien van het Bos van Wallers zien dokkeren, vergezeld door een gezellig muziekje, zo nu en dan blij grijnzend naar de camera en overduidelijk helemaal in zijn element?

Waarom doet iemand dat, acht weken voor het zover is, met de mooiste eendaagse koers van het jaar?

Waarom, om het even wat preciezer te formuleren, gaat Tadej Pogacar, want dat was de blije fietser, op een doordeweekse dag even de finale van Parijs-Roubaix verkennen – oké, de laatste 165 kilometer?

Omdat hij de Ronde van Vlaanderen aan het verkennen was, zeiden ze bij zijn ploeg. Toen hij van zijn ploeggenoot Tim Wellens hoorde dat Parijs-Roubaix weliswaar in Frankrijk werd verreden en de Ronde in België, maar dat het geen enorme afstand was van Oudenaarde naar de Hel van het Noorden (‘Echt waar?’ vroeg Pogacar), wilde hij meteen de Franse kasseien gaan vergelijken met de Vlaamse. Weer eens iets anders dan wéér de Oude Kwaremont verkennen en de Paterberg.

En als je er dan toch bent, kun je net zo goed een Instagramfilmpje maken. Ook leuk voor sponsor Colnago.

Dat vervolgens de halve wielrennerij elkaar het filmpje ging doormailen en het gespeculeer begon, daar kon Pogacar ook niets aan doen. Dat was de tol van de roem.

Nee, natuurlijk was hij niet naar het Noorden afgereisd omdat hij in het geheim tóch P-R in zijn schema had opgenomen. Hij rijdt de Strade, Milaan-Sanremo, de E3, Gent-Wevelgem, de Ronde en de Amstel Gold Race – en tussen de twee laatste koersen níét Parijs-Roubaix – en daarna nog de Waalse Pijl en LBL.

Eén koers is van de genoemde verreweg het belangrijkst: Milaan-Sanremo. Dat is namelijk van de grote klassiekers in het rijtje de enige koers die Pogi nog niet heeft gewonnen.

Pogacar heeft driemaal gezegevierd in de Tour de France, éénmaal in de Giro, hij heeft drie van de vijf monumenten gewonnen en is wereldkampioen geworden.

Ontbreken: de Vuelta, M-Sr en Parijs-Roubaix.

Hij verdient 8 miljoen euro per jaar, meer dan een wielrenner ooit heeft verdiend. Pogacar weet dat hij na zijn carrière nooit meer hoeft te werken als hij daar geen zin in heeft en dat hij met zijn Urska desgewenst altijd in het zonnige Monaco kan blijven wonen.

Hij weet dat hij zich volledig kan concentreren op het enige dat er nu nog toe doet: zijn legacy. Pogacar, de ongenaakbare speelvogel die maar wat lijkt te doen, weet wat er op het spel staat. Hij wil een onsterfelijke legende worden.

Daarvoor moeten in elk geval de ontbrekende grote koersen aan zijn palmares worden toegevoegd. Dit jaar Milaan-Sanremo en aan het eind van het seizoen mogelijk de Ronde van Spanje. Dat klinkt arrogant, maar zo is het niet bedoeld. Wanneer Pogacar ergens start is dat om te winnen en is hij automatisch favoriet. Op pure klasse kan hij alle wedstrijden winnen, in een paar wedstrijden kan pech hem van de zege houden. Niet voor niets ontbreken op zijn erelijst de twee klassiekers waarin de geluksfactor het grootst is en van die twee is Parijs-Roubaix bij uitstek een koers waarin pech je op slag kansloos kan maken. Parijs-Roubaix is een gevaarlijke koers die carrières heeft gebroken, daar moet zelfs Tadej Pogacar rekening mee houden.

Daarom moet je die wedstrijd dus verkennen.

Ze zeggen dat het nog even zal duren voor Pogacar aan het vertrek staat in Compiègne. Maar het zit in zijn hoofd, dat maakte het filmpje duidelijk en dat wilde hij de concurrentie vast laten weten.

Corvos 00036863 036 Scaled

Foto: Torino – Italy – cycling – Pogacar Tadej (SVN) of UAE Team Emirates and Wellens Tim (BEL / UAE Team Emirates) on stage before the race pictured during 111th Tour de France 2024 – stage 3 from Piacenza to Torino (230.8km) on 01-07-2024 Photo: Nico Vereecken/PN/Cor Vos © 2024

Foto header: Instagram Tadej Pogacar

Leave a Reply