De een zijn val is de ander zijn geel


MÛR DE FRANCE


Toen Jacob Fuglsang gisteren in de eerste etappe van de Tour onderuitging, moest ik denken aan Chris Froome.

En dat de een zijn val de ander zijn geel is.

Fuglsang won dit jaar het Critérium du Dauphiné, en dan behoor je bijna per definitie tot de favorieten in de Ronde van Frankrijk. Geraint Thomas won de Dauphiné vorig jaar.

Toch was Thomas slechts gedeeld kopman in de Tour van 2018; geen wonder, niemand minder dan Chris Froome was zijn ploeggenoot bij Sky. Die had net de salbutamol-affaire achter de rug en mocht dus wel starten in de Tour de France. Op de persconferentie van Sky op de dag voorafgaand aan de Ronde vroegen journalisten honderduit, waarvan nul keer iets aan Thomas. Dat hij, zo was al bij Sky afgesproken, medekopman was, ontging eigenlijk iedereen.

In de eerste etappe in 2018 was er nog een dikke vijf kilometer te gaan toen Froome door een manoeuvre van renners voor hem over de kop sloeg en in de berm viel. Hij verloor 51 seconden ten opzichte van onder anderen Geraint Thomas. ‘Vroeger was ik in zo’n geval gestopt om onze kopman naar de finish te brengen,’ vertelt Thomas in het biografische boek Mijn Tour de France. ‘Maar deze keer was het een klusje voor de anderen. Ik kon gewoon door rijden.’

Die achterstand heeft Froome de volgende twintig etappes niet meer goed weten te maken. Integendeel.

Zijn val werd Thomas’ geel.

De tweede keer dat ik dacht: de een zijn val is de ander zijn geel, was na de laatste anderhalf kilometer van gisteren. Eerst viel de gedoodverfde favoriet, Dylan Groenewegen, kopman bij Jumbo Visma in deze etappe, hard op het asfalt. Zijn lead-out, Mike Teunissen, keek eens om en nam snel een logisch besluit: dan probeer ik het zelf maar. En hij klopte niemand minder dan Peter Sagan. Sport op zijn mooist: als het onmogelijke mogelijk blijkt te zijn. Als het duveltje uit zijn doosje komt.

Toen Froome viel, stond Thomas op. Toen Groenewegen viel, stond Teunissen op.

Mike Teunissen, die Sunweb afgelopen jaar verliet omdat het keurslijf hem daar te strak werd. Hij meende bij Jumbo Visma meer voor eigen kans te kunnen gaan. Ging Groenewegen helpen en won zelf dit jaar al de Vierdaagse van Duinkerke en de Ster ZLM Toer.

Dit was gisteren de planning: Dylan Groenewegen, geholpen door Mike Teunissen en Wout Van Aert (en waarschijnlijk ook Tony Martin, maar die was al eerder gevallen), wint in Brussel de eerste etappe. En het groen. En vooral het geel. De eerste Nederlander die dat dertig jaar na Erik Breukink presteert.

Die leiderstrui hangt vandaag, in ploegentijdrit, om de schouders van Mike Teunissen.

Want de een zijn val is de ander zijn geel.


John Kroon


5Eed6A9D 85A1 4666 9875 F82Dc085F6C3

Leave a Reply