• 12 juli 2018 •
La Petite Brique 7
Auteur: John Kroon
Oliver Naesen zei het mooi in de Tour: ‘We koersen in de schaduw van Koning Voetbal.’ Dat was toen België nog wereldkampioen kon worden. Op de dag van de vierde etappe waren de Belgische wielrenners en verslaggevers in het land van rivaal Frankrijk hoopvol, zelfs euforisch gestemd. De rechtstreekse reportage uit de Tour van de VRT ging grotendeels over de wedstrijd die ’s avonds in Rusland zou worden verspeeld. De verslaggevers hadden bij de Fransen ‘onzekere gezichten’ gezien, zelfs hier en daar ‘een licht doorschijnende plek van vocht in hun broek’, die Fransen lachten ‘hun angst weg’.
Alle Belgische prognoses: wij winnen.
Het resultaat is bekend.
Hoeven ze oud-voetballer Greg Van Avermaet niet meer voor het dilemma te stellen wat hij liever heeft: hij in de gele trui of België de wereldtitel. Gelukkig prefereerde Greg het geel. De troostprijs is een gele trui was lang geleden de titel van een boek van Jan Cottaar. Maar dat is niet waar. Het was dan ook een roman.
Het begon ook in Nederland uit de hand te lopen met de voetbalgekte, en daar waren, via de ‘sociale’ media, nogal wat kenners van het wielrennen bij betrokken. Zo riep de hoofdredacteur van NRC, Peter Vandermeersch, voormalig seingever in de Ronde van Vlaanderen, de ergernis op van Ben van der Velden, een gepensioneerde journalist van die krant: ‘Nationalisme, voetbal en onafhankelijke journalistiek: de Belgische hoofdredacteur van het Nederlandse NRC Handelsblad twittert als een dolle zijn vreugde over Belgische voetbaloverwinning.’
Vandermeersch op zijn beurt had van opvallend veel Nederlandse ‘vrienden’ – hijzelf plaatste die aanhalingstekens om vrienden – een filmpje ontvangen waarin Laurel en Hardy zich bescheuren om de mogelijkheid dat België wereldkampioen zou worden. Kijk zelf maar even, het is best leuk en het duurt niet lang (klik hierop):
Dat leidde dan weer tot boze anti-Nederlanders reacties, zoals deze van een inwoner van Sint-Job-In-’t-Goor: ‘Daar alleen al voor zou ik willen dat we wereldkampioen worden…. om die hun bek te zien…’
Twee andere wielerkenners kregen het ook aan de stok. AD-journalist Thijs Zonneveld, de wieleranalyticus die een bijbaan heeft bij de NOS, had in een poging om leuk te zijn in zijn krant een column in een soort koetervlaams geschreven. Het kwam erop neer dat Nederlanders vroeger weliswaar lachten om de Belgen en hun sportprestaties en dat ze nu jaloers zijn, maar België, ‘lief België’, de titel toch gunnen, want het zou verdiend zijn.
Tja. Het kwam allicht neerbuigend over. Herman Chevrolet, een Belg die in Nederland woont en diverse fraaie wielerboeken op zijn naam heeft, reageerde woedend: ‘Zo’n tekst is ronduit beledigend.’ En: ‘Laat Thijs Zonneveld dergelijke tekst schrijven over pakweg het Marokkaanse elftal en hij wordt terecht beschuldigd van racisme.’
Voormalig sportjournalist en oud-directeur van het Centrum Ronde van Vlaanderen, Rik Vanwalleghem (heeft ook al menig prachtboek over wielrennen geschreven), had een rake repliek: ‘Nou, sjtel je vooj dat wij Pelgen souiets srijve ouver de Neiderlanders.’
Zaterdag strijden de Rode Duivels om de derde plaats op het WK. In de Tour is dat een schitterende podiumplek. Laten we het er het beste van hopen.
Daarna kan iedereen weer gewoon gaan doen.
