Auteur: Peter Ouwerkerk
Ze zeggen dat Mark Cavendish een heel aardige knul is. Anderen vinden hem juist een dickhead van een eiland.
Ze zeggen dat Mark Cavendish heel sociaal is. Anderen noemen hem een egotripper, die zich niets gelegen laat aan welke omgangsvorm ook.
Ze zeggen dat er geen zuiverder sprinter bestaat dan Mark Cavendish, maar dan alleen voor zijn teammates en lead-outs.
Ze zeggen dat bij Mark Cavendish eerlijkheid en gerechtigheid vóór alles gaan. Andere verwijten hem dat hij, wanneer er éven wat zand in de machine loopt in iedereen een vijand ziet.
Ze zeggen dat hij heel coöperatief is, ook op het gebied van media. Maar wie met hem in discussie gaat over een vermeend onreglementaire sprint pakt hij zijn recordertje af.
Ach, ze zeggen zoveel van Mark Cavendish. Je moet hem alleen niet in de weg lopen op het pad dat hij net voor zichzelf heeft geplaveid. Maar wie hem ’s morgens bij de ploegbus zijn jonggeborene heeft zien knuffelen, weet dat er ook een zachte kant van hem bestaat.
Mark Cavendish – zou daar ooit nog iets van komen? Zou die Man From Man zijn carrière ooit nog een finishing touch kunnen geven, nog glorieus kunnen besluiten? Zou die überhaupt nog een ploeg kunnen vinden, nu Bahrain had laten weten dat er geen contractverlenging meer inzat?
‘Mijn hart zegt ja, mijn verstand zegt neen,’ klonk het in de herfst van 2020 uit de mond van Patrick Lefevere, al drie generaties lang teammanager van Quick-Step en andere dominanten. Lefevere had het over de toekomst van Mark Cavendish, topsprinter met een rijk maar bijna afgesloten wielerverleden. Wás er voor Cav nog een toekomst? Volgend jaar 36 …
Mark Cavendish had zijn oude ploegbaas gevraagd of die zich nog één keer over hem wilde ontfermen. Hij was weggekwijnd bij Bahrain, had sinds februari 2018 niks meer gewonnen, geen platte prijs meer gereden. Mark Cavendish leek over en uit.
Lefevere had een willig oor. Maar in principe zat hij vol voor 2021. Alleen, de twee hadden vijf jaar plezierig en succesvol met elkaar gewerkt. Hij vond Cavendish wel een leuk ventje, prees zijn erelijst: 40 overwinningen voor de ploeg, waaronder niet de minste. Cav had nog één wens: Eddy Merckx elimineren qua aantal etappezeges in de Tour de France. Tussenstand: 34-30 voor Merckx. Cav wilde nog één start.
Drie jaar geleden hadden hun wegen zich gescheiden, zoals dat gaat in de wielrennerij. Knechten komen en gaan, met toppers is dat eigenlijk net zo. De meest draagkrachtige ploegen rammelen met de geldbuidel en overbieden de minderbedeelde formaties. Wat op zich weer goed is voor de doorstroming en verjonging. Zo kwam en ging Marcel Kittel bij Quick-Step, zo kwam en ging Fernando Gaviria, zo vervult nu Sam Bennett die rol.
Sinds de WorldTour-ploegen een stevige kalender hebben af te werken, heb je als ploeg aan twee sprinters bij lange geen genoeg. Vier, vijf potentiële rittenkapers is eerder gewoonte dan uitzondering. Zoals bij Lefevere: overal waar gereden wordt, worden overwinningen geëist.
Cavendish aan de telefoon. Lefevere had zijn ploeg voor 2021 al rond. Bennett was zijn eerste massasprinter, in diens slipstream was Fabio Jakobsen opgeklommen naar rang twee. Maar dan moeten er geen kinken in kabels komen. Geen horrorcrash als in de Ronde van Polen. Dylan Groenewegen, die de doorgang in Katowice afsloot voor Jakobsen. Gevolgen bekend.
Lefevere schrijft (of dicteert) een wekelijkse column in HN Sportwereld, waarin hij zijn hart lucht, kool noch geit spaart. En waag het niet hem tegen te spreken. Lefevere blijft een straatvechter. Eens Machiavelli heiligt het doel alle middelen. Hij moest íéts. En dat wist Mark Cavendish ook.
Lefevere had gehoord dat Cav de ene etappe van de Driedaagse van De Panne amper had kunnen uitrijden. Hij had zijn kaderplaatje afgegeven aan twee hondstrouwe supporters en gezegd dat dit weleens zijn laatste koersdag kon zijn geweest. Cav had de tranen niet kunnen tegenhouden.
De weken draaiden voorbij. Cavendish hield het contact met Lefevere al die tijd warm. Zouden ze toch niet nóg eens rond de tafel kunnen? Desnoods voor een prestatiecontract, sterker: al was het voor níks… Als hem dat laatste seizoen maar een rugnummer werd vergund.
Lefevere had tot zijn grote spijt inmiddels moeten constateren dat het herstel van Jakobsen nog heel wat maanden zou duren. En of hij ooit weer op topniveau zou terugkeren? Niemand die het wist. En dat alles door zo’n onverantwoorde actie van zo’n brutale gast uit Amsterdam. Hij had ‘dader’ Groenewegen meteen gekruisigd. ‘Misdadiger’, ‘doodslag’, ‘crimineel’, ‘de gevangenis in’, ‘opdraaien voor alle kosten’, ‘een regeling voor de gederfde inkomsten’ – het waren grote woorden van woede op sociale media.
Lefevere kreeg niet overal gelijk met zijn tirade, men was ook over hém heen gevallen. Was hij soms zonder zonde, of zíjn renners? Kende Lefevere de renner Tom Veelers nog? De lead-out voor Marcel Kittel in de Tour de France van 2013, de tijd van Argos. Rit 10 naar Saint Malo. Veelers zet Kittel met nog 150 meter te gaan af in een zetel. Cavendish reageert te laat, kwakt brutaal Veelers opzij en die maakt een doodsmak op het asfalt. Veelers heeft nog wel gefietst, maar: carrière in de knop gebroken.
Lefevere ging altijd recht voor zijn renners staan, van Dries Devenijns tot Tom Boonen en Cavendish. Lefevere voorvoelde dat Cav niet langer almachtig was en pleitte hem vrij van alle schuld. Opmerkelijk ging ook de jury daarin mee. Een Tour later kegelde Cavendish Peter Sagan in een massasprint omver. Elke sprinter wordt ooit minder, elke sprinter gaat eens verliezen, in elke sprinter schuilt een wegpiraat.
En toen werd het 5 december. Lefevere had ruggespraak gehouden, onder anderen met ploegleider en voormalig topsprinter Tom Steels, die het graag nog eens met Cav zou willen proberen. Steels dacht dat Cavendish nog een belangrijke rol zou kunnen spelen in het herstelproces van Fabio Jakobsen. Tweeledig en ultiem doel: voor beiden een plaats terug aan de top.
Lefevere is gaan geloven dat Cav het nog steeds kan. Als er maar vertrouwen is. Lefevere kan hem dat geven zoals hij altijd heeft gedaan. Van Lefevere zul je over Cav geen kwaad woord horen, hij is altijd achter Cav blijven staan. Hand over hart dan maar?
Als beste sprinter van de wereld zullen we Mark Cavendish niet meer zien. Maar nog een paar mooie overwinningen, dat kan en mag hij. En helemaal als hij zijn aandeel levert in een terugkeer van Fabio Jakobsen, the new kid on the block, op de plek waar hij hoort. Het hart loopt weer vol, het verstand komt met de jaren.
PS: De UCI lijkt binnenkort af te komen met nieuwe regels inzake de sprints. In de finishstraten worden lijnen op straat geschilderd, en wie van zijn lijn wijkt hangt. Iemand moet het Cavendish zeggen. Én Lefevere. (Én Groenewegen).
‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.
Hesperange – Luxembourg – Wielrennen – Cycling – Cyclisme – Radsport – Mark Cavendish (Gbr / Team Bahrain – Mclaren) Pictured During Skoda-Tour De Luxembourg (2.Pro) – Stage 2 From Remich ≫ Hesperange (160.8 Km) – Photo Gregory Van Gansen/Cor Vos © 2020