Auteur: John Kroon
Hij leek de afgelopen dagen de gelukkigste man op aarde te zijn; zeker was hij de meest opgewekte wielrenner in Europa. Voor Mark Cavendish kan de Tour de France van het jaar 2021 niet meer mislukken nu hij al twee etappes op zijn naam heeft kunnen schrijven.
Wat als…. Wat als Patrick Lefevere niet de ingeving had gehad om ‘Cav’, toen al 35 jaar oud en ogenschijnlijk uitgerangeerd, in december 2020 toch nog een contract aan te bieden namens Deceuninck – Quick-Step. Wat als een andere, veel jongere sprinter van DQS, Fabio Jakobsen, niet enkele maanden daarvoor zwaargewond de Ronde van Polen had moeten verlaten. Wat als nog een andere sprinter van dezelfde ploeg, Sam Bennett, winnaar van twee etappes én de groene trui in 2020, wegens al dan niet gefingeerde knieklachten in deze Tour verstek had laten gaan… Hoe zou de wielercarrière van Cavendish, die de herfst al voorbij leek, er dan hebben uitgezien? De renner die in oktober na Gent-Wevelgem zijn tranen de vrije loop liep omdat hij vreesde misschien wel zijn laatste koers te hebben gereden? Kon hij het nog?
Die tranen waren er weer, maandag, toen hij in de Tour de vierde etappe won. Gisteren, met de groene trui om de schouders, barstte hij uit in dolle vreugde. Omhelzingen, complimenten voor de ploegmaten, grappen voor de journalisten, juichkreten. Hij had voor de 32ste keer een rit in de Tour gewonnen. Mark Cavendish beoefende het mooiste beroep ter wereld, dat was wel duidelijk.
Cavendish wil natuurlijk altijd winnen, zo is hij wel. Documentairemaakster Misha Wessel, indertijd tv-redacteur bij achtereenvolgens De Avondetappe en Holland Sport, had enkele jaren regelmatig contact met Cavendish (hij gaf haar een keer zijn overwinningsbloemen), zag zijn vriendelijke en boze kanten en kreeg hem zover dat hij in 2010 voor het programma van Wilfried de Jong op een soort hometrainer ging zitten, die verbonden was met een miniatuurrenner op een miniatuurbaan. Vast onderdeel van Holland Sport, als vrolijke noot bedoeld. Maar Cavendish nam het serieus. Hij zag de tijden die de baanrenners Teun Mulder en Theo Bos in eerdere uitzendingen met hun plastic rennertje hadden gerealiseerd. Hij verstelde het zadel, vroeg zich af op de band kon worden opgepompt, en trapte zich in het zweet. Tevergeefs, Bos bleek sneller te zijn geweest. ‘Ik ben nooit goed in droog fietsen. Ik heb tegenstanders nodig,’ zei Cav.
Hoe zal het er gisteren zijn toegegaan in de ploegleiderswagen van Deceuninck – Quick-Step? De gedachten gaan terug naar het jaar 2009, toen Cavendish in de Tour zes etappes won, een persoonlijk record. Twaalf jaar geleden maakte verslaggever Nando Boers van dichtbij mee hoe Cavendish in de elfde etappe naar de zege in Fargeau sprintte. Boers zat in een van de ploegauto’s van Team Columbia, waar Cavendish toen voor reed. Hij deed er verslag van in editie 28 van De Muur en in het boek ‘In de Tour’. Hij hoorde hoe ploegleider Brian Holm zijn renners onderweg even tot kalmte maande, want ‘Mark en Michael are pissing’. Cavendish en Rogers. Hoe Cavendish, de instructies vanuit de wagens kennelijk beu, later in zijn microfoontje antwoordde: ‘Bla-bla-bla.’ Hoe Holm de informatie van ex-sprinter Erik Zabel, die in dienst was van Columbia om de slotkilometers te verkennen, aan zijn renners doorgaf. Zo gaat dat dan: ‘Straks negentig graden maar links, dan zijwind. Twee tot één kilometer: naar beneden. Euh sorry, twee tot drie percent. Brug over de rivier: volle bak. 750 meter: vlak. Links, rechts, bocht: volle bak. 500 meter te gaan: gelijkmatig, zes percent omhoog. Dan een lange bocht. Je ziet de streep op 150 meter.’
Cavendish zei toen geen boe of bah meer, ook geen bla-bla-bla. Hij versloeg in de sprint onder anderen Tyler Farrar, Oscar Freire en Thor Hushovd en de ploeggenoten die hij liet delen in zijn vreugde heetten George Hincapie, Mark Renshaw, Michael Rogers. Allemaal namen uit vervlogen wielertijden.
Toen Cavendish in 2008 zijn eerste Touretappe won was Fabio Jakobsen 11 jaar. Jasper Philipsen, die gisteren als tweede finishte, was 10.
Mark Cavendish, een man voor alle tijden. Hij is nog lang niet gefinisht.
Gedurende de Tour de France zal er in dit weblog dagelijks een column verschijnen, geschreven door John Kroon, Peter Ouwerkerk en Jeroen Wielaert.
Beeld: Cor Vos © 2021 & Instagram Primoz Roglic
Photo Pool/Das//Cor Vos © 2021
Photo Lb/Rb/Cor Vos © 2021
Photo Gvg/Pn/Cor Vos © 2021