Drone Following Marhieu Van Der Poel And Wout Van Aert – Photo: Dion Kerckhoffs/Cor Vos © 2023
Auteur: Peter Ouwerkerk
Half februari, de bijtraprondjes spelen zich vooral in de verre anonimiteit af. Dus kost het totaal het geen moeite nog eens flink na te genieten van ‘Hoogerheide 2023’. Nog steeds gieren de gebeurtenissen op en rond de West-Brabantse Wal over ieders netvlies. Niemand misgunde de BV Van der Poel het succes en de suprematie. Over de laatste balkjes geen woord meer. MvdP: nul fouten; Van Aert minstens twee. Het mierengeneuk verstomd.
De vijfde wereldtitel voor Mathieu en alle andere Van der Poels in een entourage van 40.000 liefhebbers, op een parcours dat glom als een balzaal. Van der Poel een vastberaden alleenheerser; Wout niet één ronde overtuigend.
Daarop had geklonken moeten worden. Maar de KNWU was vergeten vijf mille opzij te leggen voor een feestje achteraf. Wouter Bos, ja dé Wouter Bos, tegenwoordig voorzitter van de wielerunie, moest het ook al bij één bosje bloemen laten tijdens de ceremonie voor de elite-vrouwen. En ook schraalhans in een feestcafé.
Onderwerpen genoeg om over door te praten. Over die plots boven het parcours opduikende drone, bijvoorbeeld. Een drone met draaiende camera, driftig in achtervolging op de twee Duellisten…
Ik moet ineens terugdenken aan een incident van dat formaat in een sprintetappe van de Giro d’ltalia. Het moet begin jaren negentig zijn geweest.
Nog vijf kilometer te gaan. Een nieuwe massasprint dient zich aan. De eerste, voorzichtig manoeuvrerende treintjes zoeken contact met hun kopmannen voor overleg over de slotkilometers. Technisch, tactisch én succesvol. In ieder geval knap lastig, want échte lead-outs bestaan nog niet. Je komt sowieso al zintuigen tekort, in druk gesticulerend Italië.
En dan ineens wordt het peloton opgeschrikt door een helikopter, die driftig en loodrecht boven het peloton is komen wentelwieken. Aan boord van de heli: twee zakenrelaties van een sponsor die wel een paar miljoen lire over heeft voor een exclusieve ontknoping vanaf de eerste rij.
Het peloton is meteen verzeild geraakt in een centrifuge van herrie. Het is vragen om ongelukken. Die heli én windstoten – genoeg om je van je fiets te blazen. Een helikopter boven de koers – hoe vind je dát?!
Favoriet van de dag: Mario Cippolini, die simpel weer een van zijn (uiteindelijk 42) Giro-etappes kan bijschrijven. ‘Super Mario’ degradeert elke opponent, lacht zijn hele gebit bloot. De concurrentie is kansloos. Onder wie ook Jean-Paul van Poppel. ‘Popeye’ heeft net zomin als zijn medesprinters een antwoord op het waarom van alle lawaai boven de finishzone. Iedereen gaat een kansloos bekgevecht aan.
Het Giro-peloton is zich kapot geschrokken. En gaat na afloop van de etappe verontwaardigd verhaal halen bij de koersdirectie, die zich verschuilt achter dooddoeners, dat het thuis kijkend tv-publiek het in ieder geval prachtig heeft gevonden; dat wielrenners eens moeten meegaan met de nieuwe tijden.
Ruim dertig jaar later vliegen er nog steeds helikopters boven het wielerpeloton. Maar verdere commercialisering als die van begin jaren negentig is op tijd een halt toegeroepen. Het luchtruim is geschoond; een exclusief domein geworden voor politie, ambulance, brandweer en televisie. Die er functioneel gebruik van maken.
De huidige wielerwereld is in de 21ste eeuw volgestopt met data over álles wat je maar kunt of wilt weten. Voeding, training, materiaal – verzin maar raak. Het wachten lijkt nu alleen nog op de onbekende beïnvloeding van geest en daad.
De drone van Hoogerheide heeft zijn entree gemaakt. Wát een beelden! Een wereldwijde toepassing is niet ver meer. Van droom naar drone.
Wéér een droom uitgekomen. De drone is dan eigenlijk maar een kleine stap voor de mensheid. Dat wil zeggen: voor Mathieu van der Poel.
‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.
