(Maar als de kans zich voordoet, is het beter van wel)
Auteur: Bert Wagendorp
De carrière van Tom Dumoulin mag ook als geslaagd worden beschouwd wanneer het hem uiteindelijk niet lukt de Tour de France te winnen. Dat zei niemand minder dan Tom Dumoulin zelf, afgelopen zondag in een interview van Gio Lippens van Studio Sport. Het was een terugblik op het afgelopen seizoen, waarin Tom Dumoulin zoals bekend tweede werd in de Giro, tweede in de Tour en tweede bij het WK tijdrijden.
De afgelopen tijd heb ik mij, voor het volgende nummer van De Muur, beziggehouden met genealogisch onderzoek van wielerfamilies. Boeiend werk, er bleken in de wielersport veel meer en meer wijdvertakte familierelaties te bestaan dan ik vooraf vermoedde. Om de stambomen enig reliëf te geven, maakte ik bij elke genoemde renner of renster een beknopte palmares, zodat ook de jongere Muur-lezers zullen kunnen zien dat we het bij Roger De Vlaeminck (overigens een achterneef van Roger Six, de wereldkampioen bij de junioren 1982) hebben over een magistrale veel winnaar, met een erelijst die alleen wordt overtroffen door Eddy Merckx (overigens de schoonzoon van Zesdaagse renner Lucien Acou).
Wat me nog het meest opviel was, hoe beperkt de palmares van de meeste wielrenners is. Ik wist natuurlijk al dat er in het wielrennen ongeveer 180 maal meer wordt verloren dan gewonnen, maar toch bleek de erelijst van menig renner wiens naam ik me heel goed kon herinneren van een schokkende leegte. Bijvoorbeeld die van de echtgenoot van Femke Melis (een nicht van Tom Boonen), Dave Bruylandts. Die won de GP Jef Scherens, de GP Wallonië en hij werd een keer derde in de Ronde van Vlaanderen.
Kunnen we daarmee spreken van een mislukte carrière? In Bruylandts’ geval misschien wel, maar dan toch eerder vanwege het feit dat zijn loopbaan sterk werd ingekort vanwege een doping-akkevietje, dan vanwege het gebrek aan zeges.
Een profwielrenner fietst zich de eeuwigheid in met één ritzege in de Tour, en derde in de Ronde van Vlaanderen is ook al bijna goed voor een toegangsbewijs tot de wielerhemel, zeker in Vlaanderen.
Dus wanneer kun je spreken van een niet-geslaagde wielerloopbaan?
Tom Dumoulin bedoelde eigenlijk dit: iedereen verwacht nu van mij dat ik minstens één keer de Tour de France ga winnen, maar ikzelf beschouw mijn loopbaan niet als mislukt wanneer dat niet gebeurt. Het was zelfbescherming, een van Dumoulins specialiteiten.
Het oordeel over succes en mislukking heeft in het hele leven te maken met verwachtingspatronen, meestal die van anderen dan de betreffende persoon zelf. Een renner die de Giro d’Italia heeft gewonnen, hoeft zich niet meer druk te maken over het eindoordeel over zijn loopbaan. Sinds 1908 is de Giro gewonnen door 63 verschillende renners, en als je tot die zeer exclusieve club behoort, kun je gerust op twee oren slapen. Je wielerloopbaan is geslaagd en vermoedelijk je hele leven.
Van de verwachtingen van anderen hoeft Tom Dumoulin zich dus niets meer aan te trekken. Hij heeft die al ver overtroffen – al is het vervelende dat verwachtingen in de loop van een carrière vaak worden bijgesteld.
Het gaat om zijn eigen verwachtingen en over het oordeel dat hij over een jaar of acht over zijn avonturen in het peloton zal uitspreken. Dat zelfoordeel wordt steevast bepaald door de balans tussen gemiste en benutte kansen. Dumoulin zei tegen Gio Lippens dat hij zeer goed kon leven met zijn tweede plek achter Geraint Thomas. Die was beter, basta. Wíj kunnen wel beweren dat de nummer twee de eerste van de verliezers is, voor Tom Dumoulin was hij zijn eigen winnaar.
Tom Dumoulin moet de komende jaren geen kansen laten liggen, dat is alles wat erover valt te zeggen. Want met gemiste kansen komt de spijt, en dat is altijd jammer.
Wat mij betreft mag Dumoulin ook wel wat meer naar de klassiekers kijken – volgens mij heeft het in zich, als een van de weinigen, om vooraan mee te doen in Parijs–Roubaix én in Luik-Bastenaken-Luik. Maar lukt het niet zo’n koers te winnen, ook prima. Dumoulins erelijst is voor 99 procent van het peloton nu al een droom die nooit vervuld zal worden, hij heeft tot dusver alle kansen benut.
En voorts ben ik van mening dat de Tour van 2019 zal worden gewonnen door Tom Dumoulin.
‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.
