MUR DE FRANCE

Door: John Kroon

De sprinttrein van Sunweb mag dan in het zicht van de eindbestemming enkele keren op een verkeerd spoor zijn gerangeerd, de manier waarop de ploeg zich in de Tour manifesteert laat zien wat gestroomlijnde samenwerking desondanks vermag. De overwinning van Søren Kragh Andersen was zaterdag het resultaat van uitgekiend ploegenspel in de slotfase van de etappe. Hoe de een het probeerde, in de hoop dat zo nodig de ander het zou kunnen afmaken. Tiesj Benoot, Marc Hirschi, tot slot Søren Kragh Andersen.

Sunweb – dat is dat team dat Tom Dumoulin zag vertrekken net als die talentvolle Duitser Lennard Kämna en dat weet dat volgend seizoen Wilco Kelderman, Michael Matthews en Sam Oomen bij andere ploegen zullen rijden.

Het blijkt ook een formatie te zijn die zich van deze transfers niets aantrekt. Hirschi werd in deze Tour al derde, tweede en eerste en wordt nu al genoemd als kandidaat-wereldkampioen. Hou Benoot in de gaten bij de komende klassiekers. De Sunwebbers zijn de vrijbuiters van de ronde, ze doen denken aan de beste dagen van Raleigh ten tijde van Peter Post: het maakt niet uit wie er van ons wint als het er maar een van ons is.

Terwijl ze zaterdag zulk raar gedrag in de beginfase vertoonden. Wat moest sprinter Cees Bol in die vroege ontsnapping, toen iedereen al besefte dat het een dag was waarin het puntenklassement het verloop van de koers zou bepalen. Dat Bora met een interessant offensief bezig zou gaan om Peter Sagan nog uitzicht te bieden op de groene trui, hoezeer zijn sprint ook lijdt aan slijtage.

Cees Bol liet zich door ploeggenoot Caspar Pedersen tot de orde roepen, waarna ze zich als duo lachend lieten terugzakken. Lol met Bol. 180 kilometer verderop wist Sunweb in de straten van Lyon alle concurrenten die op een etappezege hoopten de loef af te steken. Onder wie Peter Sagan, wiens ploeg er dan wel in was geslaagd om groenetruidrager Sam Bennett op achterstand te rijden, maar die toch maar relatief weinig punten dichterbij kwam.

Cees Bol &Amp; Casper Pedersen // Photo Pdv/Pn/Cor Vos © 2020

Het rijden van Sunweb was wielertactiek om van te smullen.

Sagan zal vermoedelijk slechts opnieuw het groen veroveren als Bennett, die veel beter sprint, er niet in slaagt op tijd de Alpen over te komen. Deze Tour maakt, voor insiders wellicht ten overvloede, duidelijk dat stuntman Sagan, flamboyant en welbespraakt als hij is, bij wielerfans geliefder is dan in het peloton. Er waren maar weinig renners die zijn straf na de eindsprint in de elfde etappe waarin hij Wout van Aert een kopduw had gegeven, niet terecht vonden. Integendeel, van menigeen mochten ze hem ook uit de Tour zetten. Dat hij na afloop excuus eiste van Van Aert, die zijn vinger boos had opgestoken en iets had geroepen, en Sagan zich zo in plaats van dader als slachtoffer gedroeg, zegt iets over zijn gemoedstoestand.

Het is mooi dat Bora en zijn kopman de strijd om de groene trui niet opgeven. Maar Peter Sagan betaalt de prijs voor de roekeloosheid die hij in eindsprints te vaak heeft vertoond. Hem geven ze geen voorrang meer.