Auteur: Bart Jungmann
Zaterdagmiddag rond de klok van drie zei de commentator van Eurosport dat we lekker het seizoen binnenrolden. Op datzelfde moment knalde Ben O’Connor in het zuiden van Spanje Tim Wellens uit het wiel. Een paar uur eerder won Lotte Kopecky in een emiraat voor het eerst van haar leven een bergrit. En een paar uur later zou Remco Evenepoel aan de kust van Portugal weer eens een peloton in de vernieling rijden.
Eerlijk gezegd was ik het seizoen een week eerder lekker binnengerold. Dat was tijdens de vierde etappe van de 75ste Volta al la Comunitat Valenciana, waarin Brandon McNulty alle berggeiten aan het mes reeg. Eerder die dag was een wielerfan beneden aan de finish overleden. Daarom eindigde de koninginnenrit bovenop een berg die ik mij herinner als de Col de Mislintat, maar dat is vermoedelijk te mooi om waar te zijn. Het was in elk geval adembenemend wielrennen, net als een week later in de UAE Tour, de Ronde van Murcia en de Figuera Champions Classic.
Op het moment van dit schrijven (zondagmorgen) blijkt Richard Carapaz de zwaarste etappe in de Ronde van Colombia te hebben gewonnen met Egan Bernal in een gelukkig weer hoopgevende klassering. Voor de rest van deze zondag belooft Eurosport een laatste oprisping van de cross en een verslag van de slotrit in de Tour de la Provence (Mads Pedersen!). Klap op de vuurpijl wordt de Clásica de Alméria, ongetwijfeld een sprint tussen Arnaud De Lie en Olav Kooij.
Voorgaande alinea’s leren twee dingen. De eerste les, en die geldt vooral de zestigplussers onder ons, is dat de Omloop Het Nieuwsblad een overschatte wedstrijd is. Zestigplussers, met name de columnisten onder hen, beweren graag dat hun seizoen pas gaat rollen wanneer het startschot op de laatste zaterdag van februari weerklinkt in Gent.
Het is een verlangen dat, gezien de leeftijd, over twintig jaar wel uitgestorven zal zijn. De vraag is of de klimaatopwarming zo lang kan wachten. Dat verlangen naar de Omloop wordt namelijk gevoed door een verlangen naar het voorjaar en dat voorjaar is het startschot in Gent nu al vaak te snel af.
De tweede les betreft de wedstrijdkalender. Vorige week werd daarover door de NOS en sommige kranten uitgebreid bericht. Aanleiding zou een bijeenkomst zijn geweest van de grootste wielerploegen met een Saoedisch staatsfonds dat 250 miljoen euro in het wielrennen wil steken. Het bleef nogal vaag, eerlijk gezegd, al was het de verslaggevers wel duidelijk dat de rijen niet gesloten zijn.
Dat zijn ze nooit geweest, ook niet bij eerdere pogingen in deze richting. Al in de vorige eeuw, toen Hein Verbruggen nog UCI-voorzitter was, werd geprobeerd de wielerkalender te stroomlijnen. Een concentratie van de belangrijkste koersen zou leiden tot een concentratie van de belangrijkste deelnemers, zodat het grote publiek weet waaraan het toe is. Het onderliggende motief is een verdienmodel voor de ploegen.
Maar het grote publiek heeft niks te schaften met verdienmodellen. Het grote publiek wil een spervuur aan koersen en een paar kanonkogels als ijkpunten in het seizoen.
Neve Bradbury (Aus – Canyon – Sram Racing) – Lotte Kopecky (Bel – Team Sd Worx) – Mavi Garcia (Esp – Liv Alula Jayco) Pictured During Uae Tour Women 2024 – 2Nd Edition – Stage 4 – Louvre Abu Dhabi Museum – Abu Dhabi Breakwater 105 Km – 11/02/2024 – Photo: Ivan Benedetto//Sca/Cor Vos © 2024
Foto header: Gand – Belgium – cycling – Riders of team Jumbo-Visma leading the peloton illustration – sfeer – illustratie pictured during Omloop Het Nieuwsblad Elite men (1.UWT) a one day race between Ghent and Ninove (207.3km) – Photo: Nico Vereecken/PN/Cor Vos © 2023