Auteur: John Kroon
Op de besneeuwde crosspiste in het Italiaanse Val di Sole ontbrak hij afgelopen zaterdag opnieuw: Toon Aerts. De Belgische veldrijder is in een dopingaffaire verwikkeld en kijkt al dit hele seizoen van de kant toe.
Intussen laat Toon zijn haar groeien.
Van zijn oren is al niet veel meer te zien.
Deze kwestie speelt al sinds februari en sleept dus irritant lang voort. Toon Aerts, voormalig Europees en Belgisch kampioen, kreeg die maand te horen dat er na een controle op 19 januari bij hem thuis in zijn urine het verboden middel letrozol was aangetroffen.
Andere mensen gebruiken dit medicijn ter bestrijding van borstkanker; sporters die de regels overtreden nemen het om de nadelige effecten van anabole steroïden tegen te gaan en om hun testosteron naar een hoger peil te brengen.
Aerts reageerde zoals betrapte sporters gewoonlijk reageren: hij ontkende; hij was juist een groot tegenstander van doping. De toekomst zal het leren, alleen is het zo verrekte lang wachten op die toekomst.
Intussen sloot Aerts in februari het seizoen 2021-2022 succesvol af door de X2O Badkamers Trofee te veroveren, een van die klassementen waarvoor in de loop van het seizoen punten kunnen worden gescoord. Bijvoorbeeld door de Krawatencross in de Antwerpse gemeente Lille te winnen, zoals Aerts die maand deed. Een paar dagen later hoorde hij van wielerunie UCI welke verdenking er tegen hem was gerezen.
Het duurde maar liefst tot april voordat het plasje van Aerts, de B-staal, voor de tweede maal werd onderzocht en ook daarna werd niet duidelijk of en welke sanctie hem te wachten stond. Tot ergernis van Sven Nys, teammanager van zijn ploeg Baloise-Trek, die zich op website Wielerflits uitsprak voor ‘een stroomversnelling in de communicatie’. Dat was in september, de zaak sleepte zich dus al ruim zeven maanden voort.
Het huidige seizoen ging zonder Aerts van start, ook al was hij voor alle zekerheid in mei nog wel op Mallorca in training gegaan.
En dat haar van hem maar groeien.
Het werd de supporters van Toon te gortig. Op 1 november demonstreerden ze bij de Koppenbergcross om de UCI tot spoed te manen. ‘Zonder Toon, ist ni schoon’, stond er op een spandoek. De wielerunie voelde zich geroepen te reageren. Zij liet weten dat Aerts op vrijwillige basis een schorsing had geaccepteerd en niet te kunnen melden wanneer de procedure zou worden afgerond. En dat is nu, bijna een jaar na het verdachte plasje, nog niet bekend.
Want het verdict – waartegen nog beroep mogelijk is – hangt af van het haar van Aerts. Haaranalyses blijken een rol te kunnen spelen in de bewijsvoering rond doping. In het bijzonder geldt dat voor de haarwortels, die over een langere tijd gemeten schuld of onschuld zouden kunnen aantonen. Hoogleraar toxicologie Jan Tytgat legde het in Het Laatste Nieuws uit: ‘Als je haar 24 centimeter lang is, kan je effectief twee jaar terug gaan in de tijd.’
Wie van doping wordt verdacht maar van zijn onschuld is overtuigd, doet er dus wijs aan meteen niet meer naar de kapper te gaan.
Intussen wacht de 29-jarige verdachte en mogelijk onschuldige Toon A. veel te lang op duidelijkheid. De duur van zijn ‘voorarrest’ is noch in zijn belang, noch in het belang van het veldrijden.
Toon Aerts – Photo: Vincent Kalut/Pn/Cor Vos © 2022
‘Another Brick In The Wall’ is een serie columns van De Muur meesters zelve: Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp, John Kroon en Mart Smeets.