Auteur: Jeroen Wielaert
Onderweg, liefst elke dag, een herhalend genoegen, le bonheur de la route. Onderdeel van de blauwdruk van een bestaan, een volgersleven. Vooral als een Touretappe voor het eerst sinds jaren bijzonder lang is, bijna 250 kilometer almaar oostelijk door het midden van Frankrijk, van Vierzon naar Le Creusot. Slaapverwekkend? Integendeel. Geluk onderweg is ook suspense over de lange lengte, met alle info van de radio.
Avant, ik rijd vooruit. Givry, Berry-Bouy, Bourges, Villabon, Baugy, Villequiers, Menetou-Couture.
Ik houd ervan om de medemensen langs de weg te zien staan, allemaal met bonheur op hun visage – geluk, gebundeld achter hekken, op een terras, onder bomen, voor een postkantoor. Het is de zomer na de pandemie. Het is voller langs de weg, er zijn ook weer Nederlanders, Belgen en Denen. Het publiekstenue is overwegend wit met rode bollen, ze trekken graag de gratis T-shirts van de supermarkt aan. Tourvolk op oude sterkte.
Op mijn kamer in Relais de Moulin in Valencay heb ik de avond voor deze Langste Dag toevallig op internet zitten kijken naar een Nederlands filmverslag van de Tour van 1953, met commentaar van Wim Povel en muziekadviezen van John de Mol. De volgwagens zijn nog van toen, open jeeps. Alles gaat over dezelfde provinciale wegen, langs dezelfde postkantoren, gemeentehuizen, meisjesscholen, kerken, door dezelfde dorpskernen, dezelfde wijnvelden, hellingen. Overal staan dezelfde mensenmenigten met hetzelfde geluk van altijd.
De Tour houdt als perpetuum mobile van hartstocht die verschijningsvormen vast in een permanente cyclus aan verversing van bevolking bij het gelijk blijven van de decors – een schier eeuwig Frankrijk. Basis van de succesformule.
In de Villages Départ, de vipdorpen van de moderne Tour, loop ik tegen panelen aan met de portretten van de zogenoemde ambassadeurs. Het zijn oud-renners die fungeren als aaibare pr-dieren. Het is een forse groep, aangevoerd door Bernard Thévenet en Sylvain Chavanel, nog maar een paar jaar aanvaller af met achttien Tours op zijn teller. De anderen zitten keurig in ASO-kostuum aan het stuur van prominente volgwagens.
Arnaud Courteille. Leonardo Duque. Stéphane Augé. Pascal Lino. Christophe Le Mével. Nicolas Dubois. Murilo Fischer. Sandy Casar. David Lefèvre. Ludovic Turpin. Jérôme Neuville. Maarten Tjallingii. Noem het een kopgroep van representativiteit. Stuk voor stuk zijn het oude jongens die terugkeren. De cyclus van fiets naar volgauto.
Ik zie het Chris Froome nog niet doen. Hij was onderdeel van Rule Britannia bij Sky. Voor Israel First kan hij onmogelijk voldoen als de gewenste ambassadeur, hoeveel geld het ook kost.
In de kiosk van het Village Départ op de Place du Cirque Nationale Amédée zit Adrie van der Poel. Hij heeft een afspraak met Dag Otto Lauritzen van de Noorse televisie – ook een onderdeel van de cyclus.
In dit specifieke geval gaat het over het bijzondere, ruim uitvergrote gegeven van een kledingstuk dat nimmer gedragen werd door de godsvader en nu eindelijk in de familie gekomen is. ‘Hoe lang gaat hij de trui houden? Op welke berg in de Alpen raakt hij hem kwijt?’
Papa Van der Poel trekt de grijns die ik al dertig jaar ken. Het is gedeelde cyclo-existentie. Hij zegt: ‘Ik weet het niet, het hoeft niet.’
Avant zie ik vlak voor Nevers een echtpaar staan met zelfgemaakte marionetten en een bord met ‘Mathieu Van der POUPOU’.
Op dat moment is de wonderbaarlijke aanval al begonnen. Geen vroege vluchtgroep, maar een elite met de man in het geel zelf. Het is zelden vertoond in de moderne geschiedenis van de Tour. Meer dan 200 kilometer strijd. Bagarre!
Mathieu wacht niet af. Hij toont de trui des te beter in de laatste hoogtemeters op de Avenue du Stade Jean Garier.
Panache Poupou.
Nog is de cirkel niet gesloten.
Gedurende de Tour de France zal er in dit weblog dagelijks een column verschijnen, geschreven door John Kroon, Peter Ouwerkerk en Jeroen Wielaert.
Adrie Van Der Poel – Matthieu Van Der Poel And Raymond Poulidor Pictured During Tour De France 2014 / Photo Cor Vos © 2014
Beeld: Cor Vos © 2021 & Instagram Primoz Roglic
Adrie Van Der Poel – Tour De France 2021 / Photo Pdv/Pn/Cor Vos © 2021
